سال گذشته و پس از به نتیجه رسیدن برجام، رهبر انقلاب 29 مهرماه طی نامه‌ای به رئیس‌جمهوری درباره الزامات اجرای برجام، نکات مهمی را مطرح کرده و از دولت خواستند تا به دنبال تحقق آن باشد.
در یکی از بخش‌های این نامه آمده است: «... همان‌طور که در جلسات متعدّد به آن‌جناب و دیگر مسئولان دولتی یادآور شده و در جلسات عمومی به مردم عزیزمان گوشزد کرده‌ام، رفع تحریم‌ها هرچند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملّت ایران کار لازمی است، لیکن گشایش اقتصادی و بهبود معیشت و رفع معضلات کنونی جز با جدی گرفتن و پیگیری همه‌جانبهٔ اقتصاد مقاومتی میسّر نخواهد شد. امید است که مراقبت شود که این مقصود با جدّیّت تمام دنبال شود و بخصوص به تقویت تولید ملّی توجّه ویژه صورت گیرد و نیزمراقبت فرمایید که وضعیت پس از برداشته شدن تحریم‌ها، به واردات بی رویّه نینجامد، و بخصوص از واردکردن هرگونه مواد مصرفی از آمریکا جداً پرهیز شود.»
پیام رهبر انقلاب کاملاً واضح و مشخص بود که در دوران پسا برجام نباید به واردات بی‌رویه روی آورد و از فرصتی که در سایه این مسئله به وجود می‌آید، کمال استفاده برای تحقق اقتصاد مقاومتی انجام شود.
نکته دیگر عدم اجازه ورود کالاهای مصرفی از آمریکا به ایران نکته درخشانی در این بخش از نامه بود به در همان ابتدا به‌شدت موردتوجه همگان قرار گرفت و پس‌ازاین نامه بود که محمدرضا نعمت‌زاده نهم آبان ماه طی بخشنامه‌ای ممنوعیت واردات کالای مصرفی از آمریکا را اعلام کرد که متن نامه به این شرح است: «با توجه به تأکید مقام معظم رهبری در انتهای نامه 29 مهرماه 94 خطاب به حضرت حجت‌الاسلام‌والمسلمین روحانی رئیس‌جمهور محترم، در موردتوجه جدی به امر اقتصاد مقاومتی و ضرورت تقویت تولید ملی و نیز مراقبت بر جلوگیری از واردات بی‌رویه و به‌خصوص پرهیز از واردکردن هرگونه مواد مصرفی از آمریکا، لازم است کلیه معاونان و رؤسای سازمان‌ها ضمن تلاش در تقویت تولید ملی از واردات کالاهای مصرفی آمریکا جلوگیری نموده و اجازه عرضه کالاهای مصرفی آمریکا را که جنبه نمادین حضور آمریکا در کشور می‌باشد، ندهند.»
یدالله صادقی، رئیس مرکز امور اصناف و بازرگانان ایران نیز در همان زمان درباره شرایط اجرای بخشنامه وزیر صنعت، اظهار داشته بود: «بر اساس بخشنامه آقای نعمت‌زاده عرضه کالاهای مصرفی آمریکایی که نماد آمریکایی دارند در بازار ایران ممنوع شده و بخشنامه‌های آن به معاونت امور اقتصادی و بازرگانی وزارت صنعت و سازمان توسعه تجارت ابلاغ شده است. ما نیز بر اساس این بخشنامه نمایندگی شرکت‌های عرضه‌کننده کالاهای آمریکایی را ثبت نمی‌کنیم و در سایر قسمت‌های وزارتخانه نیز این ممنوعیت برقرار خواهد شد. بر این اساس، به‌طورکلی برای ورود کالاهای آمریکایی به کشور محدودیت و در بخش مصرفی ممنوعیت اعمال می‌شود. منظور از نماد همان برند یا نشانه است که درعین‌حال سبک زندگی آمریکایی را نیز به سایر کشورها می‌برد. بر اساس این بخشنامه وزیر صنعت، ورود کالاهای مصرفی و کالاهایی که نماد زندگی آمریکایی هستند، در هر دو بخش ممنوع شده است. اکثر برندهای آمریکایی نیز عرضه‌کننده کالاهای مصرفی بوده و اجازه ورود به کشور ما را ندارند.»
بیست و نهم آذرماه سال 94 بود که سازمان توسعه تجارت در بخشنامه ای به گمرک ضوابط ورود خودروهای شورلت را ابلاغ کرد و اکنون پس از گذشت کمتر از شش ماه از ابلاغیه وزارت صنعت و سخنان صادقی، فرهاد احتشام‌زاد رئیس انجمن واردکنندگان خودرو، از ورود خودروساز آمریکایی به ایران خبر داده و می گوید: «نمایندگی رسمی شورلت تمام مراحل خود را در ایران طی کرده و از طریق کره جنوبی خودروهای آمریکایی شورلت وارد بازار ایران شده است.»
حال سؤال اساسی اینجا است که آیا تغییر مسیر ورود یک کالا، می‌تواند ماهیت کشور سازنده آن را تغییر دهد؟ و اینکه یک محصول به‌جای آن‌که مستقیماً وارد ایران شود، از کشور دیگری به ایران وارد گردد، یعنی از نماد آمریکایی بودن خود دست کشیده است؟ آیا این خودرو، به‌عنوان یک کالای لوکس محسوب نمی‌شود؟ و سؤال مهم‌تر این است که مگر نه آن‌که پیش‌ازاین نیز برخی از کالاهای آمریکایی از طریق دیگر کشورها وارد ایران می‌شدند؛ پس چه تفاوتی میان آن زمان و اکنون می‌توان قائل شد؟
به هر صورت خودروی شورلت یکی از نمادهای اقتصاد آمریکا در بخش خودروسازی است و هرچند در کشور دیگری مونتاژ شده باشد اما در تمام دنیا آن را به نام آمریکا می‌شناسند و بخش قابل‌توجهی از سود حاصل از فروش در ایران نصیب شرکت شورلت ایالات‌متحده خواهد شد.