موسسه تحقیقاتی بیزینس مانیتور طی یادداشتی نوشت از طرفی ایران تلاش می کند تا صادرات محصولات دارویی خود را افزایش دهد و در این زمینه سرمایه گذاری جذب کند اما از طرف دیگر، افزایش تولید دارو می تواند تاثیرات منفی بر قیمت ها و دسترسی به برخی داروهای خاص داشته باشد.

به منظور تقویت این صنعت، ایران به کشورهای دیگر و شرکت های خارجی برای سرمایه گذاری روی آورده است. در 6 ماه پس از لغو تحریم ها، ایران تلاش های شدیدی برای همکاری با تولیدکنندگان خارجی دارو و جذب سرمایه های آنها انجام داده است.

برای مثال، چندین هیئت آلمانی در سال جاری به ایران سفر کردند و هر 2 کشور نسبت به تقویت همکاری در صنعت داروسازی ابراز تمایل کردند. از ماه ژوئن، ایران و روسیه در حال مذاکره برای تسریع همکاری های علمی میان دو کشور هستند و توافق کرده اند تا در مورد حدود 40 پروژه علمی با یکدیگر همکاری کنند.

آلمان و روسیه، دو مقصد بزرگ صادراتی داروهای ایرانی هستند که در مجموع بیش از 75 درصد صادرات داروی ایران به این کشورها انجام می گیرد از اینرو روابط میان ایران با این 2 کشور در زمینه دارو بسیار قوی است.

اما ایران اخیرا یک معاهده تجاری با هند با هدف افزایش صادرات به این کشور معقد کرده است؛ شرکت داروسازی دانمارکی نوو نوردیسک نیز اعلام کرد که برنامه هایی برای تولید انسولین در ایران دارد.

بیزینس مانیتور در ادامه نوشت با توجه به وجود بروکراسی اداری و قوانین پرریسک ایران، بسیاری از داروسازان چند ملیتی لزوما این رویه را دنبال نمی کنند و به بازار ایران وارد نمی شود. محققان این موسسه انتظار دارند که شرکت های داروسازی به جای حضور مستقیم در بازار ایران، تنها با شرکت داروسازی داخلی مشارکت کنند.

اما در عین حال این موسسه تحقیقاتی معتقد است که تولیدات دارویی ایران طی چند سال آینده تحت تاثیر کاهش ارزش ریال، بسیار رشد داشته باشد. این بدان معناست که محصولات دارویی ایران در بازارهای بین المللی به میزان زیادی رقابتی خواهند شد و این امر سبب افزایش تولید داروسازان داخلی در ایران خواهد شد.

این امر می تواند همچنین شرایط بدی نیز در بر داشته باشد. ازآنجایی که کاهش ارزش ریال سبب خواهد شد تا واردات گران تر انجام شود، این امر می تواند قیمت برخی از اقلام دارو را بالاتر ببرد. در صورتی که شرکت های خارجی وارد بازار ایران نشوند، در زمینه برخی از اقلام دارویی کمبودهایی به وجود خواهد آمد؛ البته این شرایط به بدی سال های پیش زمانی که تحریم ها مانع از ورود بسیاری از داروهای اساسی به ایران می شد، نخواهد بود.

 پیش از برداشته شدن تحریم ها، علی رغم اینکه این تحریم ها شامل مواد غذایی، دارویی و کالاهای بشردوستانه نمی شد اما مانع از ورود بسیاری از کالاها و محصولات ضروری به ایران می شد و این امر سبب کمبود برخی از اقلام داروهای مورد نیاز بیماران خاص در بازار ایران شد اما با تلاش مختصصان و داروسازان داخلی بسیاری از این داروها با همان کیفیت خارجی و با قیمت بسیار پایین تر در کشور تولید شد و اکنون مورد استفاده بیماران قرار می گیرد.