آمارهای تکان دهنده حاکی از 480 خودکشی در بازه زمانی 9 ماهه در شیکاگو است. مردم این شهر چه پیر چه جوان دیگر حوصله زندگی ندارند. آنها به جز خشونت و فحشا چیز دیگری تجربه نمی‌کنند.

وضعیت اقتصادی نابسامان، تعرض‌های بی‌شمار به کودکان، مشکلات روحی سرپرستان خانواده و بیکاری بسیاری از جوانان دیگر ذوق و میلی برای ادامه زندگی و تلاش برای ساختن آینده باقی نگذاشته است.

مردم برای تغییر منش دولت تجمع می‌کنند، اعتراض می‌کنند و شورش می‌کنند، اما نه تنها نتیجه مثبتی نمی‌گیرند بلکه پلیس آزادانه و به دستور مقامات بالا اقدام به شلیک می‌کند و جان عزیزان بیشتری از آنها را می‌گیرد.

چقدر دردناک است نزدیک 500 نفر مردم یک شهر به خاطر خودکشی جانشان را از دست دهند. تریبون شیکاگو آمار مرگ 3000 هزارنفر در سال 2015 را توسط پلیس می‌دهد. پلیسی که اگر هیچی از وظیفه و مسئولیتی که به او سپرده شده نداند و بلد نباشد، به خوبی کشتن آدم‌ها را یادگرفته، از دید او گناه‌کار و بی‌گناه هیچ تفاوتی ندارد.

پلیس آمریکا فقط مفهوم شلیک را می‌داند. نزدیک 500 نفر خودکشی می‌کنند، 3000 نفر توسط پلیس کشته می‌شوند، تعدادی به دست خانواده‌شان به قتل می‎رسند، تعدادی قربانی خشونت و تعرض می‌شوند و تعداد دیگری بی هیچ دلیلی در خیابان توسط یک آدمی که زندگی برایش به پایان رسیده کشته می‌شوند. به راستی در این شهر چه خبر است؟

امروز پس از تحقیقات ده ساله هرکسی که کاری از دستش بر می‌آید از پشت تریبون‌ها برای نجات جان مردم شیکاگو فریاد می‌زند و دست کمک دراز می‌کند. تنها به امید بهبود شرایط، تنها به امید تغییر آمار تکان دهنده جوانان و پدرانی که در اداره زندگی خود مانده‌اند.

سیر صعودی آمار خودکشی مردم و جان باختن آنها توسط پلیس را طی یک دهه در زیر مشاهده می‌کنید.

 

انتهای پیام/ز