عکس های منتشر شده از خانم ربانی در مجله آمریکایی «هارپرز بازار»، بخشی از یک پروژه ابتکاری برای معرفی محصولات فرهنگی و تجاری افغانستان بود که در دوبی برگزار شد.

فاطمه ربانی به همراه دو زن دیگر افغان، ایمان ثریا ناظمی، نواسه (نوه) سید احمد گیلانی از دیگر رهبران جهادی و رئیس کنونی شورای صلح افغانستان و کریمه صمیم، طراح افغان، با این پروژه همکاری دارند و در بخشی از این ابتکار برای نمایش لباس ها و طرح های مُد افغانی شرکت کرده اند.

اما آنچه در این میان، بیشتر مورد توجه قرار گرفته و تا حدودی جنجال برانگیز شده، سه تصویر بدون روسری فاطمه ربانی است.

ربانی می گوید از این واکنش ها تعجب کرده و تاکید می کند که هدف اصلی او و همکارانش در این پروژه، در واکنش های کاربران شبکه های اجتماعی نادیده گرفته شده است. او گفت: از عکس های من برای حمله به پدرم استفاده می کنند، چیزی در مورد من برای گفتن ندارند. آنچه بیشتر مرا شوکه کرد، منحرف کردن اصل هدف ما بود. هدفی که ما برای بهتر نشاندادن محصولات افغانستان، برای بازاریابی بهتر، برای انعکاس مثبت افغانستان در بیرون از مرزهای آن داشتیم…. محور صحبت ها سه تصویر بدون روسری من شد، در حالی که، آنجا ما هدف بزرگتری را برای افغانستان دنبال می کردیم.

فاطمه که ۳۴ سال دارد و با شوهرش در امارات متحده عربی زندگی می کند، می گوید: همه حملات متوجه پدرم است. پدرم که دیگر زنده نیست. مگر پدرم برای آزادی، حقوق زن و آزادی بیان نجنگید؟ منتقدان من همان طور که پدرم را تهدید می دانستند چون متفاوت می اندیشید، مرا هم تهدید می دانند.

میراث سنگین پدر

برهان الدین ربانی، پدر فاطمه، در دست کم ۴۰ سال گذشته، یکی از چهره های شناخته شده و مطرح در صحنه سیاسی افغانستان بود. ریاست جمهوری او در اوایل دهه ۹۰ میلادی، همراه بود با جنگ های داخلی که باعث کشته شدن شمار زیادی از افغان ها شد.

او در سپتامبر سال ۲۰۱۱، زمانی که رئیس شورای عالی صلح افغانستان بود، به دست گروه طالبان ترور شد.

واکنش ها به عکس های فاطمه ربانی در شبکه های اجتماعی تا حدی متنوع بوده است. شماری به دفاع از فاطمه ربانی پرداخته اند و انتخاب کار او را حق او دانسته اند. اما بیشتر واکنش ها و حملات فیسبوکی بر خانم ربانی متوجه پیشینه سیاسی و ایدئولوژیک پدرش می شود.

انتهای پیام/ز