به گزارش سایت خبری «رازق»,این روزها حال و روز صنایع بسیار وخیم است ، صنایعی که هر کدام به دلایلی این روزها تعطیل و یا نیمه تعطیل شده و دیگر رمق و انگیزه ای برای کارگران باقی نمانده است.

کارفرمایانی که این روزها هر گونه که تصمیم بگیرند کار می کنند، گاهی کار، گاهی بیکار.

نقش صنایع در تولید داخلی می تواند بسیار با اهمیت باشد اما حالا صنایع مانند دومینو یکی پس از دیگری از پا می افتند و دیگر جانی برای بلند شدن ندارند.

مشکلات صنایع در همه جا فرا گیر شده و وعده های بسیاری برای رفع این مشکلات با  برداشتن تحریم ها داده شد اما در این دوران پساتحریم هم گره ای از مشکلات صنایع باز نشده است.

وقتی مشکلات صنایع به اوج خود می رسد و بی رونقی در این واحد ها اوج می گیرد، در درجه اول کارگران این واحد ها بیشترین ضربه را می خورند.

این کارگران باید همیشه شرمنده خانواده خود باشند و در این  شرایط خانواده های آنها دو چندان از این مشکلات رنج می برند.

اما حالا اینقدر مشکلات کارگران افزایش یافته که انگار امیداوری وجود ندارد تا جایی که فرزندان این کارگران برای تمدید قرارداد پدران کارگرشان که عمری است در تلاش هستند، نذر می کنند.
شاید برای فرزندان  سخت باشد مشکلات زندگی را درک کنند اما مشکلات آنقدر زیاد شده که فرزندان نیز تحت تاثیر قرار گرفته و به فکر نذر ونیاز برای گرفتن حقوق که حق حقیقی پدرانشان است می افتند.
با دستان کوچکشان برای تمدید قرار داد پدر و پرداخت حقوق آنها  دست به دعا برداشته و نذر می کنند.

برای فرزندان  سخت است که پدری زحمتکش باز هم شرمنده شود، توان دیدن شرمندگی پدر را ندارند، یاد روزهایی می افتند که پدر گرچه خسته از سر کار بر می گشت اما برای لقمه ای نان حلال کار می کرد و امیدوار بود که می تواند هر چند اندک، اما مایحتاج خانواده را تامین کند.

با توجه به این پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد(ص) تاکید داشتند که قبل از خشک شدن عرق کارگر باید حقوق و دستمزد او پرداخت اما حالا برخی از کارفرمایان دستمزد کارگران را به زمانهایی دیگر موکول می کنند و برایشان مهم نیست چه رنجی در زندگی این کارگران وجود دارد.

طی ماه های اخیر اخباری مبنی بر این که حقوق کارگران واحدهای صنعتی به تاخیر افتاده و کارفرمایان برای رسیدن به خواسته های خود کارگران را سپر بلا قرار داده اند در شهر بروجرد به گوش می رسد و استرس و امنیت شغلی کارگران را تحت تاثیر قرار می دهد.

دیگر امروز کارگری که بیش از 15 سال در یک واحد صنعتی فعالیت کرده و سلامتی و جوانی خود را صرف تولید کرده است نباید دغدغه گرفتن حقوق و قرار داد یک ماهه داشته باشد.

در یک نظام دینی مبتنی برآموزه های دین اسلام زندگی می کنیم که اهمیت بالایی به کار و کارگر داده است ولی متاسفانه برخی از کارگران در واحدهای صنعتی چندین ماه است که حقوق دربافت نکرده اند.
مسئولان باید با نظارت دقیق و کارشناسانه مشکلات واحدهای صنعتی را بررسی و برای رفع مشکلات آنان اقدام کنند.

در آستانه سال نو و ایام خریدهای نوروزی نباید کارگران به جهت دریافت نکردن حقوق شرمنده خانواده هایشان شوند ولی متاسفانه امروز شاهد عدم پرداخت حقوق امروز بزرگترین دغدغه کارگران شده است.
باید بیش از اینها به تولید اهمیت داده شود زیرا گسترش تولید باعث رونق اقتصادی می شود و دراین راستا اشتغالزایی ایجاد می شود .