حاج آقای کرمانی سالهاست در این مغازه برنج می فروشد. کرمانی مکاسب خوانده و 15 سال به اهل بازار اقتصاد اسلامی درس داده است.

حاج آقای کرمانی همیشه با لباس بسیجی های دهه 60 است. می گوید 70 سال در این بازار کسب داشتم و الان می توانم به جرئت بگویم کسانی که از من جنس خریدند و فروختند، پشت سرم نماز  هم می خوانند. علت هم یک چیز است؛ در کسبم "دروغ" نگفتم.

معروف است حاجی همیشه به باربرهای بازار بیش از باری که جابجا می کنن پول می دهد و برای همین همه دوستش دارند. در فروش کالا صداقت دارد. می گوید من همه ضعف های یک برنج را به مشتری می گویم. و اما نحوه مواجه اش با فروشنده هم خواندنی است.

می گوید: از یک عمده فروش برنج خریدم. بعد از چند روز عمده فروش به مغازه ام آمد تا تسویه حساب کنیم. به تندی گفتم چرا امروز آمدی؟ طفلی دلخور شد. فکر کرد می گویم چرا زود آمدی. گفتم برادر من؛ هر وقت جنس می اوری همان روز باید برای تسویه کردن بیای.
حاجی در بازار که راه می رود بسیار مورد احترام اهالی است. خودش می گوید: هر سلامی که این مردم می کنند فوری در دلم می گویم خدایا این سلام ها به توست. من هیچم. این مردم مرا هم بخاطر تو دوست دارند.

همه حرف حاج آقا کرمانی یک جمله است. میگوید "هرآنچه بلدی عمل کن. همین."

می گوید: حیوان هم فرق کار خوب و بد را می داند. دقت کردین؟ اگر به گربه گوشت دهید همانجا کنار شما شروع می کند خوردن ولی اگر از کنار سفره گوشت بردارد به سرعت فرار می کند. او هم فرق گوشت صدقه و گوشت دزدی را می داند.

حاج آقا کرمانی یک نصیحت دیگر هم مارا کرد، وقتی گفت: "یادتون باشه. از انجام دادن کارهای کوچک، بزرگ شوید."

از حاجی پرسیدیم: شما اینجا برنج غیر ایرانی هم دارید؟ با دلخوری گفت: "پسر جان مثل اینکه متوجه نیستی چی می پرسی."

از سوال خود شرمنده شدم و خداحافظی کردیم.

برای تکریم این کاسب خوش غیرت رفتیم؛ اما به جرئت می توان گفت که پای منبر یک موحد نشستیم.

انتهای پیام/