این روزها وقتی پدر و مادرها، کتاب‌ها، فضای مدرسه و نحوه آموزش فرزندانشان در مدرسه را مشاهده می‌کنند، جمله مشترکی دارند و آن هم این است: «همه چیز تغییر کرده است». 

برخی والدین این تغییرات را مثبت و برخی منفی می‌دانند؛ بعضی‌ها معتقدند آموزش در دوران آنها دارای ثمرات بیشتری بوده است و بعضی‌ها هم تغییرات را متناسب با تحولات زندگی می‌دانند.

یکی از این تغییرات، کارنامه دانش‌آموزان است؛ کارنامه دانش‌آموزان در حدود ۳۰ سال پیش بسیار متفاوت از کارنامه فعلی است. برای ارزیابی این موضوع، کارنامه یک پدر و پسر را در یک پایه تحصیلی واحد، بررسی کردیم.

کارنامه پسر به پایه ششم در سال تحصیلی ۹۵ـ۹۴ و کارنامه پدر به پایه اول راهنمایی در سال تحصیلی ۶۴ـ۶۳ اختصاص دارد؛ در حدود ۳۰ سال پیش، دانش‌آموزان تا پایه پنجم تحصیل می‌کردند و پس از آن به پایه اول راهنمایی می‌رفتند و به همین دلیل ششم ابتدایی فعلی معادل اول راهنمایی در گذشته است.

درس‌هایی که در کارنامه دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی درج شده شامل «قرآن»، «هدیه‌های آسمانی»، «فارسی»، «ریاضی»، «علوم تجربی»، «تعلیمات اجتماعی»، «هنر»، «تربیت‌بدنی»، «تفکر و پژوهش»، «کار و فناوری» و «شایستگی‌های عمومی» است.

اما در کارنامه دانش‌آموزان پایه اول راهنمایی در حدود ۳۰ سال پیش، درس‌های «قرآن»، «تعلیمات دینی»، «تعلیمات اجتماعی»، «عربی»، «قرائت و دستور زبان فارسی»، «املاء فارسی»، «انشاء فارسی»، «علوم تجربی»، «ریاضیات»، «شناخت حرفه‌وفن»، «تاریخ و جغرافیا»، «قرائت و مکالمه زبان خارجی»، «نکات دستوری و درک مطلب و املاء و جمله نویسی زبان خارجی»، «تربیت بدنی»، «هنر» و «انضباط» است.

نکته جالب در تغییرات کارنامه باید به ارزشیابی دانش‌آموزان اشاره کرد، چراکه ارزشیابی دانش‌آموزان در حدود ۳۰ سال پیش به صورت نمره بود ولی در حال حاضر به صورت کیفی ـ توصیفی است که کلمات مورد استفاده برای توصیف عملکرد شامل خیلی خوب، خوب، قابل قبول و نیازمند به تلاش بیشتر است.

مدل کارنامه و درج عکس دانش‌آموز از دیگر تغییرات کارنامه در دوره فعلی است؛ به نظر شما کدام یک از کارنامه‌ها بهتر است، آیا نمره و آن درس‌ها در دهه ۶۰ بهتر است یا ارزشیابی توصیفی و این درس‌ها در دهه ۹۰؟