از نگاه کارشناسان اقتصادی و قاطبه مردم، تورم به جزء لاینفک زندگی اقتصادی ایرانیان تبدیل شده است. در واقع مردم ایران در این سال‌ها عادت کرده‌اند، با هر فراز و نشیب سیاسی یا اقتصادی از جمله کاهش قیمت نفت، اعمال تحریم های ظالمانه، بحران اقتصادی جهانی و یا هر عامل دیگری شاهد افزایش بی‌رویه قیمت‌ها باشند.
بر اساس آمارهای رسمی بانک مرکزی، متوسط نرخ تورم سالانه در ایران طی ۴۰سال منتهی به ۱۳۹۲به ۱۹.۳درصد می‌رسد. کمترین نرخ تورم در این ۴۰سال مربوط به سال ۱۳۶۴با ۶.۹درصد و بیشترین نرخ تورم مربوط به سال ۷۴با ۴۹.۴درصد بوده است.
بر اساس آمارهای بانک مرکزی، در نیمی از این ۴۰سال، نرخ تورم سالانه ایران بین ۱۰تا ۲۰درصد در نوسان بوده، در ۱۳سال تورمی بین ۲۰تا ۳۰درصد وجود داشته، در ۴سال تورم بالای ۳۰درصد و در ۳سال هم تورم کمتر از ۱۰درصد تجربه شده است؛ بنابراین مشاهده می‌شود که سال‌های تورم یک‌رقمی، حتی از سال‌های تورم بالای ۳۰درصد هم نادر‌تر بوده‌اند.
با این حساب، دولت یازدهم اعتقاد دارد، پس از ۲۵سال توانسته است که نرخ تورم در کشور را یک رقمی کند؛ هرچند برخی بر این باورند، که رسیدن به نرخ تورم در روی کاغذ به مراتب آسانتر از میدان عمل و زندگی واقعی مردم است، به عبارتی آنچه اتفاق افتاده است تناسبی با زندگی واقعی مردم ندارد.
موضوعی که رئیس جمهور نیز در یکی از نشست های خبری در خرداد سال 92 آن را اینگونه بیان کرده بود:« معیار تورم، جیب مردم است نه بانک مرکزی و مرکز آمار. برای بیکاری هم لازم نیست آمار بدهیم هرکس در خانه و خانواده‌اش می‌تواند بفهمد چه خبر است».
در این رابطه قاسمعلی حسنی، عضو اتحادیه بنکداران در گفت و گویی اعلام کرد: متأسفانه قیمت بسیاری از کالاها و اجناس ظرف چند هفته گذشته افزایش یافته و دلیل برخی از این افزایش‌ها از جمله بالا رفتن ۱۰درصدی چای مشخص نبوده و غیرقانونی است.
وی با بیان اینکه برخی کالاهای دیگر نیز از جمله روغن نباتی نیز افزایش قیمت ۵تا ۹درصدی داشته است، گفت: برنج خارجی از دیگر کالاهایی است که ظرف چند روز گذشته ۷تا ۱۰درصد بر روی قیمت آن کشیده شده است و دلیل این افزایش قیمت نیز این است که تا اول دی واردات انجام نمی‌شود و از اول مرداد نیز خروجی گمرکات بر روی برنج خارجی بسته می‌شود.
عضو اتحادیه بنکداران خاطرنشان کرد: بدون شک افزایش 35 درصدی قیمت شکر باعث بالارفتن قیمت بسیاری از اجناس دیگر از جمله انواع نوشیدنی‌ها شده است.
کاهش نرخ تورم در این دوران هرچند یکی از کم‌نظیر‌ترین سیرهای نزولی تورم در تاریخ ایران بوده است، بدون توجه به دلایل این کاهش سریع، نه فقط ممکن است این دستاورد بزرگ به راحتی از دست برود، بلکه خوابیدن در باد این پیروزی می‌تواند تهدیدات مهمی در روشن شدن دوباره موتور قیمت‌ها ایجاد کند.
همچنین با اینکه سال‌ها رشد نقدینگی به عنوان متهم ردیف اول ایجاد تورم در ایران مطرح بوده است، کاهش اخیر نرخ تورم به واسطه آثار دیگری از جمله کاهش نرخ ارز، بهبود در انتظارات تورمی و منطقی ساختن نرخ سود بانکی حاصل شده است. در واقع کنترل این عوامل نقش مهمی در عبور از پوسته تورم داشته است.
یک شهروند در گفتگو با رازق در این زمینه می گوید: "من کارمند دولت هستم و با حقوق ماهیانه یک میلیون و 40۰هزار تومان در این جامعه زندگی می کنمو این در حالی است که این حقوق هزینه های زندگی روزمره خانواده سه نفری را تامین نمی کند، به همین دلیل مجبور شدم که شغل دومی را برای خود انتخاب کنم."
وی ادامه داد: "باید تاکید کنم بسیاری از افراد حتی از داشتن شغل هم محرومند و یا با درآمدی پائین تر از بنده زندگی می گذرانند حال باید پرسید چگونه تورم تک رقمی شده است که با جیب و سفره های مردم مطابقتی ندارد؟!"
این شهروند می افزاید: "خرید مرغ، گوشت، شیر، ماست، سبزیجات، حبوبات، اجاره خانه، اقساط ماهیانه، هزینه های آب، برق، گاز، تلفن، حمل و نقل که همگی از ضروریات و واجبات روزمره زندگی هستند، به قدری بالا است که نمی توان با دو حقوق هم آنها را تامین کرد. تازه بنده فرزند مدرسه ای و در حال تحصیل ندارم. این شرایط تورم تک رقمی شده را به ما نشان نمی دهد."
حال پرسش اساسی این است، اگر بپذیریم که امسال میزان تورم تک رقمی شده است، چه میزان سیاستهای اقتصادی دولت منجر به این کاهش شده است؟ در واقع سیاستهای انقباضی، رکود اقتصادی، توافق هسته‌ای و.. چه میزان بر کاهش تورم تأثیر داشته است؟
از سوی دیگر، آیا آنچه که در عمل مردم در زندگی روزمره تجربه می کنند و آنچه که تیم اقتصادی دولت محترم ادعا می کند یکسان است؟
در نهایت حال که دولت توانسته است به ادعای خود، موضوع تورم لجام گسیخته را حل و آن را تک رقمی کند، چه هنگام زمان مبارزه با رکود اقتصادی است، زیرا هرچند بیکاری و برخی از مشکلات اساسی اقتصادی کشوراز یک سو به تورم مربوط بود اما رکود نیز بال دیگر مشکلات اقتصادی کشور است.
حال باید منتظر بود و دید چه وقت شاهد خروج از رکود و احساس واقعی تورم تک رقمی خواهیم بود و آیا جیب مردم کاهش تورم را در نوع تزئین سفره های خود لمس خواهد کرد؟!
انتهای پیام