قرار گرفتن در دمای ١٠٠ درجه سانتیگراد کاری است که تاکنون کسی در جهان جرأت فکر کردن به آن را هم نداشته است؛ اما عقیل قارداش‌زاده در کمال ناباوری توانسته بیش از ٢٠ دقیقه در این شرایط وحشتناک دوام بیاورد. تا برای نخستین‌بار در دنیا این رکورد به نام یک ایرانی ثبت شود. همین هم شده تا مقدمات ثبت این رکورد عجیب عقیل قارداش‌زاده در کتاب گینس فراهم شود.
این رکوردار مرندی که چند سالی است عضو داوطلب جمعیت هلال‌احمر هم شده، بیش از این هم رکوردهای جالبی چون حرکت شنا روی شست انگشت و مشت‌زنی در دمای ٨٥ درجه‌ای را به نام خود ثبت کرده است. برای آگاهی از چند و چون آخرین رکورد عقیل قارداش‌زاده برای دقایقی با او همکلام شدیم که در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید:
از رکوردتان برایمان بگویید؟
من برای نخستین‌بار در جهان به مدت ٢٠ دقیقه و ٤٥ ثانیه در دمای ١٠٠ درجه سانتیگراد قرار گرفتم؛ تاکنون هیچ‌کس چنین کاری انجام نداده است.
چه شد که چنین رکورد عجیبی را ثبت کردید؟
چند وقت پیش از طرف گینس نامه‌ای به دست من رسید که از آمادگی جسمانی من برای حضور در دمای ١٠٠ درجه سانتیگراد سوال شده بود. مقامات گینس در آن نامه از من خواسته بودند که اگر توانایی انجام این کار را دارم، به آنها اعلام کنم. من هم با توجه به آمادگی جسمانی و رکوردهایی که در مشت‌زنی در سونا داشتم، تمریناتم را روی ثبت این رکورد متمرکز کردم و در نهایت هم موفق شدم برای نخستین‌بار در جهان این رکورد را ثبت کنم.
حضور در دمای بالا خطرات زیادی برای بدن دارد؛ به‌طور معمول پزشکان دمای بالای ٥٠ درجه را برای بدن به‌خصوص قلب مضر و خطرناک می‌دانند، احتمال ایست قلبی در این دما خیلی زیاد است، به همین دلیل هم تاکنون کسی در دنیا این کار را انجام نداده است.
این رکورد در گینس ثبت می‌شود؟
بله؛ مقدمات آن انجام شده است. فیلم و عکس‌های مورد نظر برای گینس ارسال شده و آنها هم تأیید کردند. اگر مشکلات برطرف شود به‌زودی این رکورد در گینس ثبت می‌شود.
چه مشکلاتی؟
مشکلات مالی. برای ثبت در گینس باید به امارات برویم؛ هزینه اقامت داوران و کارشناسان گینس به علاوه اجاره محل ثبت رکورد مجموعاً حدود ٣٠ میلیون تومان هزینه دارد. البته شهرداری تبریز و فرمانداری مرند قول مساعدت داده‌اند و ما هم منتظریم.
چرا امارات؟
داوران گینس به ایران نمی‌آیند؛ حتی ما پیشنهاد دادیم به ترکیه یا کشور جمهوری آذربایجان برویم، ولی آنها قبول نکردند.
آنها به ما گفتند فقط در کشور امارات امکان ثبت رکورد در گینس وجود دارد؛ به همین دلیل هم باید به امارات برویم، همه هزینه‌ها هم بر عهده کسی است که می‌خواهد رکورد را ثبت کند، تهیه ٣٠میلیون تومان برای من کار سختی است. در سایر کشورها برخی موسسات و ارگان‌ها از افرادی مثل من برای ثبت رکورد در گینس حمایت می‌کنند، ولی در کشور ما حمایتی نمی‌شود.
با چه شعاری رکوردتان را در گینس ثبت می‌کنید؟
صلح و دوستی برای همه مردم جهان.
رکوردهای دیگری هم دارید؟
بله؛ من پیش از این دو رکورد دیگر هم ثبت کردم. نخستین آن ٧٤ مرتبه شنای سوئدی روی شست انگشت در ٣٠ ثانیه بود که رکورد قبلی آن در اختیار بروسلی با ٥٠ مرتبه شنا بود. رکورد بعدی هم مربوط به ٣٤٠٠ حرکت مشت در سونای خشک با دمای ٨٥ درجه سانتیگراد بود.
این دو رکورد هم امکان ثبت در گینس را دارد ولی به دلیل مشکلات مالی تاکنون موفق به ثبت آن در کتاب گینس نشده‌ام. البته از کشور جمهوری آذربایجان به من پیشنهاد شد تا به اسم آن کشور این رکورد را ثبت کنم و در عوض آنها همه هزینه‌ها را پرداخت کنند که من قبول نکردم. من یک ایرانی هستم و دوست دارم با نام و پرچم کشورم رکوردهایم را ثبت کنم؛ ولی اگر شرایط به این منوال باشد، مجبور می‌شوم رکورد ١٠٠ درجه را به اسم کشور دیگری ثبت کنم، چون هرچه سنم بیشتر شود، امکان تکرار این رکورد برایم سخت‌تر می‌شود.
شما ورزش هم می‌کنید؟
بله من از سال ٧٥ به‌طور حرفه‌ای وارد رشته کنگ‌فو شدم. از سال ٨٢ هم به‌عنوان مربی در این رشته فعالیت دارم. رئیس هیأت کنگ‌فو شهرستان مرند هستم و در حال حاضر هم در یک باشگاه ورزشی در مرند به‌عنوان مربی کار می‌کنم.
چند سال است که عضو داوطلب هلال‌احمر شده‌اید؟
حدود ٣سال است که با هلال‌احمر شهرستان مرند همکاری دارم. من از نوجوانی به احیا و کمک به مصدومان علاقه زیادی داشتم؛ ولی هیچ وقت فرصتش پیش نیامد. سال ٩٢ بود که بالاخره در ملاقات با آقای ذوالفقاری، رئیس هلال‌احمر مرند درخواست عضویت در هلال‌احمر را مطرح کردم. چند روز بعد از آن هم کارتم صادر شد و از آن تاریخ به‌عنوان داوطلب افتخار همکاری با هلال‌احمر را دارم.
چند سال دارید؟
من ٣٣سال دارم. ٢سال پیش ازدواج کردم و حاصل ازدواجمان یک پسر ٢ ماهه به نام آیهان است. من ٣ برادر و ٢ خواهر دارم. همسرم مربی آمادگی جسمانی است.
همسرتان با این کارهای شما مشکلی ندارد؟
نه؛ همسرم مربی آمادگی جسمانی است. برادر کوچکترم هم در باشگاه زیرنظر خودم کنگ‌فو کار می‌کند. کلا خانواده ورزش دوستی دارم و طبیعتاً علاقه من به ورزش و ثبت این رکوردها را هم درک می‌کنند.
و حرف آخر؟
حرف آخر این‌که ما در ایران استعدادهای زیادی در ورزش داریم، ولی متأسفانه به‌دلیل بی‌توجهی این استعدادها شکوفا نمی‌شود. مسئولان باید نگاه جدی‌تری به ورزش داشته باشند.