حجت‌الاسلام مجید ناصری‌نژاد شامگاه سه‌شنبه در نشست مدیران استانی که با حضور معصومه ابتکار رئیس سازمان محیط زیست و معاون رئیس جمهور صورت گرفت با انتقاد شدید از سازمان محیط زیست کشور اظهار کرد: به چه دلیلی باید نیشکر که از آلوده ترین صنایع استان است و تالاب را نابود کرده به عنوان صنعتی که آلاینده نیست معرفی شود.

وی افزود: پس از سال ها مقصر اصلی پیدا شد و گویا درخت کنوکارپوس عامل این آلایندگی ها بود. تالاب را خشک کردند و بلاهای بسیاری به استان تحمیل شد اما هیچ دفاعی صورت نگرفت. من فکر نمی کنم این روند درستی باشد.

اضافه کرد: الان دولت یازدهم است و همین نشست و بحث ها را در دولت های قبلی داشتیم. هر وقت گرد و خاک شدید می شود و صدای مردم بالا می رود به یاد این می افتیم که جلسه و مصوبه صادر کنیم و بعد از مدتی همه چیز به فراموشی سپرده می شود. ما باید با برنامه پیش برویم.

نماینده مردم شادگان در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: ما در خوزستان مشکل کم آبی داریم. مارون مرد و کارون به نفس های آخر افتاده است. تعجب می کنم از خانم ابتکار که مدتی پیش در مصاحبه ای گفت تالاب شادگان حق آبه اش را گرفته است. سه سال است که جراحی آب ندارد.

عدم حضور نمایندگان در جلسه خانم ابتکار

وی ادامه داد: من امروز فقط بر اساس اخلاق آمدم که به مهمانمان خوش آمد بگویم و باقی نمایندگانی که حضور پیدا نکردند به خاطر اعتراض به وضعیت محیط زیست در این جلسه حاضر نشدند و اکثریت قاطع نمایندگان به شدت از وضعیت محیط زیست ناراضی هستند.

ناصری‌نژاد گفت: روند مهاجرت از خوزستان را ببینید. روزگاری خوزستان مقصد بسیاری از اقوام بود اما حالا وضعیت آب و هوای آن طوری شده است که همه از آن فرار می کنند.

وی همچنین با بیان اینکه ما به شدت از سازمان محیط زیست گلایه داریم، افزود: سالیان سال نیشکر دارد استان را از بین می برد اما با کمال تعجب اعلام می کنند این صنعت آلاینده نیست. زه آب این صنعت به شدت آلاینده مستقیم و بدون تصفیه به تالاب می ریزد.

رئیس مجمع نمایندگان خوزستان تصریح کرد: وضعیت پتروشیمی ها و سد گتوند و غیره نیز به همین صورت. میلیاردها برای این طرح ها هزینه شد و در نهایت به اینجا رسیدیم.

ناصری نژاد در پایان افزود: دولت وارد سال چهارم خود شده و با اینکه خانم ابتکار نزدیک به هفت بار به خوزستان سفر کرده اما هیچ مشکلی از ما هنوز حل نشده است. اگر با این وضعیت پیش برویم دیگر انسانی در خوزستان نمی ماند و تنها عده ای می مانند کارهای اقتصادی شان را انجام دهند و از زمین و زیر زمین و بالای زمین و هر چه در استان است بهره اقتصادی خودشان را ببرند.