حمایت  از تولید داخلی یک اصل مهم در اقتصاد هر کشوری به شمار می‌رود، حتی کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا نیز که از اقتصاد آزاد سخن می‌گویند در مواقع لزوم از تولیدات داخلی خودشان حمایت می‌کنند.
با توجه به شرایط سخت اقتصادی در ایران که بر اثر تحریم‌های ناعادلانه غرب و آمریکا علیه جمهوری اسلامی به وجود آمده است و همچنین با توجه به تأکیدات مقام معظم رهبری درباره حمایت از تولید داخلی، این موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار است.

کمترین حمایتی که دولت می‌تواند از شالیکاران داخل کشور بکند این است که در فصل برداشت محصول آنان، ورود برنج به کشور را ممنوع کند.

این اقدام در چارچوب قوانین، آیین‌نامه و تبصره‌های گوناگون در کشور به اجرا گذاشته شده است. مثلاً؛ در همین ارتباط، بر اساس گزارشی که روابط عمومی سازمان توسعه تجارت طی ماه‌های اخیر منتشر کرد، با توجه به درخواست وزارت جهاد کشاورزی مبنی بر حمایت از تولید داخلی، ثبت سفارش برنج حداکثر تا 31 تیرماه سال جاری ممکن بوده و پس از این تاریخ ممنوع است و  ترخیص برنج بعد از تاریخ یادشده تحت هیچ شرایطی از گمرکات کشور امکانپذیر نیست.
 دو روز بعد هم علی‌اکبر مهرفرد، قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی در نامه‌ای به مسعود کرباسیان رئیس کل گمرک از ممنوعیت واردات برنج خارجی از اول مرداد ماه خبر داد.

حمایت از تولید داخلی؛ از حرف تا عمل!

با وجود ابلاغیه‌هایی که در زمینه ممنوعیت واردات برنج به کشور صادر شده، امّا، در عمل خبرهایی از واردات برنج به کشور منتشر شده است.

در این ارتباط باید گفت که بر اساس آمارهای منتشره، 88 تن برنج پاکستانی از گمرک بجنورد، 187 تن برنج پاکستانی از گمرک کرمانشاه و 122 تن برنج هندی از گمرک ارومیه در مردادماه امسال ترخیص شده که  مجموع ارزش این سه محموله 317 هزار دلار اعلام شده است.

واردات برنج به کشور در شرایطی که این کار طبق ابلاغیه‌های گوناگون ممنوع اعلام شده است، نشان می‌دهد که صدور ابلاغیه و دستورالعمل برای حمایت از تولید داخلی یک چیز است و اجرای دقیق این ابلاغیه‌ها بحث دیگری است.

 از سویی دیگر، در اینجا نظارت ارگان‌های مربوطه برای عملی شدن آنچه به ادارت و سازمان‌های دولتی ابلاغ می‌شود نیز اهمیت می‌یابد.

نکته مهم اینکه، گمرک جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده است که هیچ‌گونه محموله‌ای در فصل ممنوعیت واردات برنج از طریق گمرکات وارد کشور نشده و آمار اعلام شده مربوط به واردات این محصول از طریق بازارچه‌های مرزی و شرکت تعاونی‌های مرزنشینان است.

 در پاسخ به افرادی که این توجیهات را مطرح می‌کنند باید گفت که این بازارچه‌های مرزی و شرکت‌های تعاونی اگر داخل مرزهای ایران واقع شده‌اند، یقیناً تحت لوای قوانین جمهوری اسلامی ایران قرار می‌گیرند و وقتی مصوبه‌ای، آیین‌نامه‌ای، دستور العمل یا هر سند الزام‌آور دیگری قانونی را وضع می‌کند، تمامی ارگان‌ها موظف به رعایت آن هستند.

از آنچه در بالا گفته شد می‌توان اینگونه نتیجه‌گیری کرد که اولاً دولتمردان به خوبی به اهمیت موضوع واقف نیستند و متوجه نشده‌اند که حمایت نکردن از تولیدکنندگان داخلی در درازمدت چه پیامدهایی وخیمی برای کشور دارد.

 از یک سو کشاورزان اعتماد خود را نسبت به حمایت دولت از دست می‌دهند و انگیزه آنها برای کار و تلاش کاهش می‌‌یابد و از سویی دیگر، بر اثر کاهش قیمت برنج ایرانی بر اثر واردات و افزایش عرضه نسبت به تقاضا ضربه‌های شدیدی به پیکره اقتصاد وارد می‌شود و ضمن زیان دیدن کشاورزان، ارز نیز از کشور خارج می‌شود.

در مرحله دوم باید اذعان کرد که احتمالاً با وجود صدور ابلاغیه‌ها برای عدم واردات برنج و انجام شدن این کار، موضوع سود سرشار عده‌ای در میان است به گفته محمدصادق حسنی، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم رشت شاید قدرت پشت پرده واردات برنج  قوی‌تر است.

انتهای پیام/م