طی 10 سال اخیر نرخ افزایش بیکاری از 20 درصد به 40 درصد رسیده است و این در حالی است که همیشه در همه دولت ها موضوع اشتغال و اشتغالزایی یکی از مهم ترین مسائل بوده و بیشتر شعار های خود را به این حوزه اختصاص می دادند.

دولت فعلی نیز در ابتدای روی کار آمدن با شعارهای حل مشکل اقتصادی در 100 روز و بهبود وضعیت معیشتی مردم روی کار آمد که هنوز با گذشت بیش از 3 سال وضعیت بهتر که نشده هیچ بدتر از قبل نیز شده است.

این در حالی است که رئیس جمهور بعد از گذشت 3 سال و نیم از عمر دولت یازدهم به عدم رونق اقتصادی و وضعیت بد اشتغال اعتراف می کند.

در هر حال کارشناسان معتقدند که طی 10 سال گذشته علی الخصوص در دولت یازدهم، نرخ بیکاری افزایش پیدا کرده و حتی بسیاری از افراد که شاغل هم بوده اند به خاطر عدم رونق اقتصادی و رکود حاکم بر کشور شغل خود را از دست داده اند.

**رئیس جمهور تنها منتقدین خود را به باد انتقاد می گیرد

موسی الرضا ثروتی، عضو سابق شورای حقوق و دستمزد با اشاره به علل افزایش بیکاری در سال های گذشته با وجودی که این موضوع در همه ادوار یکی از مهم ترین معضلات کشور بوده است، اظهار کرد: ناتوانی دولت ها در بهبود وضعیت اقتصاد و اشتغال جامعه و عدم اجرای قوانین و مقررات یکی از علل اصلی افزایش نرخ بیکاری در سال های گذشته بوده است.

وی با بیان اینکه در سال های گذشته قوانین بسیاری در حوزه اشتغال داشتیم که اجرایی نشد، گفت: برای مثال در سال 94، 4 هزار میلیارد بودجه برای حوزه اشتغال تصویب کردیم که دولت عمل نکرد یا در مورد تسهیلات صندوق توسعه ملی قانون وضع کردیم که آن نیز عملی نشد.

ثروتی با بیان اینکه دولت قانون های بسیاری را که در حوزه اقتصادی و بهبود اشتغال وضع شده بود اجرا نکرد، گفت: به نظر می رسد دولت ها برای بهبود وضعیت اشتغال شعار می دهند اما عمل آنها ضعیف است.
و با بیان اینکه 3 سال و نیم از عمر دولت فعلی می گذرد اما در این مدت بیکاری عمدتا در کشورافزایش یافته، عنوان کرد: در چنین شرایطی رئیس جمهور در سفرهای استانی خود به شهر های مختلف کشور سفر می کند و منتقدین خود را به باد انتقاد می گیرد و خودش را بسیار موفق و قهرمان جلوه می دهد در حالی که حتی به وعده های خودش هم نتوانست عمل کند.

این نماینده مجلس نهم با بیان اینکه لازم است تا رئیس جمهور از مردم عذر خواهی کند، افزود: رئیس جمهور باید خود شخصا بیاید و از مردم عذر خواهی کند و بگوید که من وعده هایی را که داده بودم نتوانستم عملی کنم.

وی ادامه داد: دولت به جای اینکه بیاید برای وزرای اقتصادی یک اصلاحاتی صورت دهد یا هماهنگی را میان آنها بوجود بیاورد خود را مشغول مسائل فرهنگی و اجتماعی کرده است.

**برنامه ششم هم  نمی تواند وضعیت اشتغال را بهبود بخشد

ثروتی با بیان اینکه برنامه توسعه ششم هم نمی تواند مشکل اشتغال را حل کند، گفت: ما چنین برنامه هایی را در زمان های مختلف بسیار زیاد داشتیم، اصلا دولت های ما برنامه محور نیستند و به تنها چیزی که توجه ندارند این برنامه هاست.

وی افزود: برنامه سوم تنها 30 درصد از آن عملیاتی شد، برنامه چهارم 32 درصد، برنامه پنجم هم بین حدودا 32 یا 33 درصد عملیاتی شد و این یعنی در حقیقت دولت های ما برنامه محور و قانونمند نیستند.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس نهم عنوان کرد: همین رئیس جمهور فعلی کشور تا 5 دوره نماینده مجلس بود و از همان ابتدا هم که آمد می گفت من فرزند مجلس هستم با این حال ببینید که الان کدام قانون را درست اجرا کرده؟!قانون هدفمندی یارانه ها، قانون اصل 44 و یا قانون رفع موانع تولید کدام یک از این ها را اجرایی کرده است؟!

ثروتی در پایان خاطر نشان کرد: متاسفانه دولت های ما ضعف مدیریت و برنامه ریزی دارند و تا مادامی که این ضعف وجود داشته باشد امیدی به بهبود وضعیت فعلی نیست.

**رونق تولید می تواند وضعیت اشتغال را بهبود دهد

آلبرت بغزیان، کارشنازه حوزه اقتصادی نیز در گفت و گو با خبرنگار رازق با توجه به علل افزایش بیکاری طی 10 سال اخیر اظهار کرد: یکی از علل افزایش نرخ بیکاری بر می گردد به تولید، یعنی هرچه تولید کمتر شود اشتغال نیز به تبع آن کاهش پیدا خواهد کرد و دومین علت آن را می توان افزایش رشد جمعیت در سال های اخیر دانست.

وی ادامه داد: بنابراین افراد بیکار افرادی هستند که یا بخاطر کاهش تولید کارشان را از دست داده اند یا جزء گروهی اند که تازه به سن قانونی و به جمعیت بیکاران اضافه شده اند که ایجاد اشتغال برای این دسته مستلزم سرمایه گذاری است.

کارشناس حوزه اقتصادی با توجه به راهکارهایی که می تواند به بهبود وضعیت اشتغال کمک کند، بیان کرد: راه حلی که برای این مشکل می توان تعریف کرد اینست که دولت باید با سیاست هایی که دولت اتخاذ می کند مثل سیاست های پولی، مالی، ارزی و تجاری بتواند آن تقاضا یا قدرت خرید کافی را ایجاد کند تا بتواند باعث تشویق تولیدی ها برای تولید بیشتر و به دنبال آن جذب نیروی کار بیشتری باشند.

بغزیان با بیان اینکه آیا برنامه توسعه ششم توانایی حل معضلات اشتغال در حال حاضر را دارد یا نه، عنوان کرد: تاثیر برنامه توسعه ششم و همه برنامه های قبلی بر می گردد به پیش بینی و آینده نگری این برنامه ها به متغیرهای اقتصادی که این برنامه ها را با توجه به چه متغیرهایی نوشته اند و میزان بالانس این متغیرها در رسیدن به اهداف تعیین شده در برنامه چقدر است.

وی در پایان خاطر نشان کرد: با این حال تمام این ها بستگی دارد به میزان اراده دولت در اجرای چنین برنامه هایی یعنی اگر دولت بدون اعتراض به وضع بودجه یا جابه ججایی هایی که برخی مواقع بین مسئولین پیش می آید توجه نکند و بخواهد آن برنامه را اجرایی کند می توان گفت که در چنین شرایطی پیشرفت هایی رو به تحقق خواهد بود.

انتهای پیام/م