تیم دانشمندان برای شناسایی بافت فسیل شده ی رگ های خونی، کلاژن، غشا و به احتمال زیاد، کورتکس مغز یک ایگوآنادندانان که حدود 133 میلیون سال پیش می زیسته، از میکروسکوپ الکترونی بهره گرفته اند. یافته های آنان نشان می دهد مغز این دایناسور شباهت های زیادی به مغز پرندگان و خزندگان امروزی داشته و به جای آنکه بافت مغزی کل فضای اختصاص یافته برای آن را اشغال کند، بخش زیادی از این فضا توسط عروق خونی و سینوس ها اشغال می شده است. 

تک

محققان ممکن است از طریق به کارگیری فناوری، درباره ی ارتباط تکاملی دایناسور ها با خزندگان و پرندگان امروزی اطلاعات بیشتری نیز به دست بیاورند. آنها از قطعه فسیل یافت شده سی تی اسکن به عمل آورده اند و امیدوارند در آینده آن را تحت اسکن سه بعدی نیز قرار دهند تا بتوانند مقایسه ی بهتری میان مغز ایگوآنادندانان ها و خویشاوندان امروزی شان انجام دهند. 

این، کشفی نیست که در آینده زیاد شاهدش باشیم. دانشمندان اعتقاد دارند پیدا کردن فسیل مورد اشاره صرفاً از روی خوش شانسی بوده است. آنها بر این اعتقاد هستند که مغز این دایناسور در آب های اسیدی یک باتلاق حفظ شده و پیش از آنکه کل بدن دایناسور مذکور مدفون شود، فرم خود را حفظ کرده است. 

به هر حال، این یافته ها ممکن است دیرینه شناسان دیگری را نیز به بررسی فسیل های یافت شده ترغیب کند تا چیزی از قلم نیافتد.

انتهای پیام/ز