این روزها با فروکش کردن تب مهاجرت تعدادی از بازیگران به گروه تلویزیونی Gem و به گوش رسیدن خبر ندامت و بازگشت تعدادی از آنان، شاهد توزیع و اکران آثاری از برخی از این بازیگران بدون حذف تصاویر آنان هستیم.

نکته ای که نشان از سعه صدر مسوولان سینمایی کشور و درک درست آنان از قواعد تجاری در نمایش آثار هنری و اهمیت بازگشت سرمایه نیز دارد.

با آغاز نمایش فیلم «نیمه شب اتفاق افتاد» شاهد نمایش سکانس های بازی رابعه اسکویی از بازیگران مهاجر به Gem هستیم که البته اخیراً اعلام کرده از این شبکه جدا شده و قصد بیزینس دارد. از این بازیگر چندی قبل فیلم «دزد و پری» هم روی پرده بود که تصاویر اسکویی شامل ممیزی نشد. از اسکویی امسال فیلم «شیر تو شیر» (ابراهیم فروزش) هم در شبکه ویدئویی توزیع شد که تصاویر وی حذف نشدند.

به تازگی نیز فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من» ساخته هومن سیدی وارد شبکه ویدئویی شده است که بخش های هر چند کوتاه بازی چکامه چمن ماه، دیگر بازیگر فعال در تولیدات چند ماه گذشته شبکه Gem از آن حذف نشده است. البته چمن ماه نقش گذرایی در فیلم سیدی دارد که با عنایت به گریم و نوع پوشش کاراکترش به عنوان یک کارتن خواب، اصولاً شناسایی او دشوار می نماید. این رفتار ملاطفت آمیز شورای پروانه نمایش آثار ویدئویی در قبال «اعترافات ذهن خطرناک من» در حالی صورت گرفته که تلویزیون سال گذشته در جریان بازپخش سریال «آسمان من» (محمدرضا آهنج) از پخش اپیزود مربوط به چمن ماه خودداری کرد.

دیگر بازیگری که تصاویر او هم از یک فیلم تازه توزیع شده قیچی نخورده، رامسین کبریتی است. کبریتی که چندی پیش عازم Gem شد و حالا شنیده می شود در تلاش برای بازگشت است، سال گذشته فیلم «پایان خدمت» را در نقش فرعی روی پرده داشت که این فیلم اخیراً وارد شبکه ویدئویی شد و بخش های مربوط به او دستکاری نشد.

نظیر این برخورد را در جریان مهاجرت ملیسا مهربان به Gem هم شاهد بودیم که فیلم «آدم باش» (مجید جوانمرد) با بازی او سال گذشته اکران شد. البته هنوز نسخه ویژه شبکه ویدئویی این فیلم توزیع نشده تا مشخص شود تصاویر مهربان مشمول ممیزی شده یا دست نخورده مانده است.

بد نیست بدانید روز گذشته نیز در خبر اعلام صدور مجوز پخش برای پنج فیلم جدید، نام فیلم «راز مهتاب» ساخته سعید ابراهیمی فر و به تهیه کنندگی امیر پروین حسینی نیز به چشم می خورد. کارگردانی که مدت ها پیش به شبکه Gem مهاجرت کرد.

در هر حال این رفتار با فیلم هایی که سرمایه های بخش خصوصی صرفشان شده و چشم به بازگشت آن از ناحیه اکران دارند، بهترین و عاقلانه ترین روش ممکن است و جای تحسین دارد که با یک چوب آنها را نمی رانند.

انتهای پیام/ر