بیمارستان روانی نیویورک در سال 1736 در شرق این کشور افتتاح شد. در این بیمارستان علاوه بر درمان بیماران روانی از معلولین، مبتلایان به وبا و طاعون هم نگهداری می شد. اما نکته ترسناک درمان این بیماران بی هوش نکردن آنها هنگام درمان بوده است. پزشکان این بیمارستان بدون اینکه بیماران خود را بیهوش کنند اعمال پزشکی را بر روی آنان انجام می دادند. اتاق عمل این بیمارستان تماشاگر هم داشت و عمل جراجی و مراحل درمان به طور کامل بیننده داشت.