اجرای طرح شناور سازی قیمت بلیت قطار در آستانه دو سالگی خود، در بن بست، طرحی که اجرای آن از اتاق فرمان هیات مدیره شرکت راه‌آهن صادر شده، اکنون نه میوه‌ای برای شرکت‌های حمل و نقل ریلی داشته و نه ثمری برای مسافران؛ مسافرانی که به دلیل جابجایی قیمت‌ها در روزهای پرتردد بدون تغییر خاصی در ارایه خدمات، همچنان 20 درصد گرانتر از سایر ایام بلیت قطار را تهیه می‌کنند.

افزایش نابهنگام قیمت بلیت در آستانه روزهای پرتردد نوروز، بهبود نیافتن شاخص های ارایه خدمات به مسافران و از همه مهمتر گلایه شرکت‌های حمل و نقل ریلی از سود ده نبودن صنعت با وجود شناور سازی قیمت در شرایط حاضر، اکنون به یکی از چالش‌های موجود در طرح مورد اشاره تبدیل شده است.

شناور سازی قیمت بلیت قطار، از دو سال قبل بدین سو  به مرحله اجرا درآمده که متنوع سازی قیمت بلیت قطار، جلوگیری از تاخیرهای مکرر و ارتقای سطح کیفی خدمات از جمله اهداف کلیدی این طرح به مشار می روند.

با تجمیع این عوامل ، در ظاهر،باید مسافران بارضایت نسبی از شبکه حمل ونقل ریلی کشور استفاده کنند، موضوعی که تا اکنون رنگ واقعیت به خود نگرفته و بیم آن می رود که طرح شناور سازی قیمت بلیت قطاردر بدو اجرا به موجودی نارس مبدل شود.

میرحسن موسوی، معاون مسافری راه آهن گفته است که در حال حاضر، هیچ تقاضایی از سوی شرکت های مسافری  قطار دایر بر افزایش  قیمت بلیت  اعلام نشده و بهای بلیت ویژه نوروز پیش رو، نسبت به سال نوی قبل افزایش نخواهد یافت.

با وجود اعلام عدم افزایش قیمت بلیت قطار به گفته این مقام مسئول در شرکت راه آهن، اما واقعیت این است که بهای بلیت قطار در هر روز با نوسانات جدی مواجه بوده و گاه تا 20 درصد افزایش هم بالارفته است.

به عبارت بهتر با نزدیکتر شدن به ایام نوروز و روزهای پرتردد، سیر صعودی و فاحش قیمت بلیت قطار، ابهامات بیشتری را برای مشتریان بخش ریلی ایجاد کرده است.

افزایشی که ظاهرا از فیلتر شناور سازی عبور می‌کند اما این پرسش را برای مشتریان این بخش ایجاد کرده که با وجود اعلام عدم افزایش قیمت، پس چگونه این جابجایی قیمتها  پدیداری شود؟

واقعیت این است که بهای بلیت قطار از سال 91 بدین سو، بارها و بارها افزایش یافته که این جابجایی قیمت در سالیان اخیر ، گاه تا  300 درصد هم متغیر بوده است.

از قرار معلوم، در این سالها هم، همچون اکنون، هدف اصلی این افزایش، ارتقای سطح کیفی خدمات به مسافران بوده اما در عمل این نیت حتی به تا چند قدمی هدف مذکور نزدیک نشده است. تاوان چنین پدیده ای، افزایش نارضایتی مردم از شبکه ریلی و در نهایت افت بیشتر سهم جابجایی مسافر از شبکه ریلی بوده است.

در حال حاضر سهم شبکه حمل و نقل ریلی  از جابجایی مسافر  در کشور در محدوده سه درصد بوده، حال آنکه در سایر کشورها این سهم  لااقل به 10 درصد رسیده است.

این برای کشوری که سال هاست، ریل های آن در  اقصی نقاط کشور گسترده شده و سابقه ای طولانی در این راستا دارد،یک نقطه تاریک و نه روشن  محسوب می شود.

جالب تر از آن عمر بالای ناوگان بخش ریلی کشور است که با 32 سال قدمت، از فرسودگی جدی  رنج می برد.

به تازگی، شرکت راه آهن اعلام داشته که در نظر دارد شرکت های  ریلی را رتبه بندی سازد که ظاهرا قرار است این طرح از تابستان سال آینده کلید بخورد. در این طرح، نرخ بلیت قطار با کیفیت خدمات  دهی ارتباط مستقیمی خواهد داشت. صرفنظر از پرداختن بیشتر به نقاط ضعف طرح شناور سازی بلیت قطار ، اما واقعیت این است که بخش ریلی کشور در سه سال اخیر  رشد چندانی نداشته است.

به عبارت بهتر، بررسی شاخص های عملکردی شبکه ریلی، نشان می دهد که در  دولت یازدهم این صنعت حال و روز خوشی نداشته و طرح های بزرگ صنعت حمل و نقل ریلی هنوز هم اجرایی نشده اند.

این  امر سبب شده که وضعیت شبکه ریلی کشور در قیاس با استانداردهای بین المللی شبکه ریلی از وضعیت وخیمی برخوردار باشد.

محمد راشدی رییس هیات مدیره  شرکت حمل و نقل رجاء، گفته که هنوز شرکت های حمل نقل ریلی با شناور سازی بلیت قطار هم به سود دهی نرسیده اند.

ظاهرا، برای شبکه ریلی  کشور در ایام نوروز امسال، جابجایی یک میلیون و 615 هزار مسافر هدفگذاری شده، بنابراین باید منتظر ماند و دید که امسال بخش ریلی کشور چگونه جابجایی مسافران نوروزی را به سرانجام خواهد رساند.

به ویژه آنکه تا همین جای کار، افزایش دستکم 20 درصدی قیمت بلیت قطار، موجی از اعتراض مسافران را در پی داشته طرحی  که یکراست از ناحیه شرکت راه آهن هدایت و اجرایی شده است.

عباس آخوندی، سکاندار وزارت راه و شهرسازی، تسهیل در تردد مردم در شهرهای متوسط و کلان را نیازمند طراحی شهری بر اساس "ریل پایه" دانسته هر چند که وزارتخانه متبوع او در باز کردن گره های کور این صنعت گام جدی بر نداشته است.

انتهای پیام/ز