چندی پیش مقامات دولتی با اعلام آمار رشد اقتصادی، خبر خروج از رکود اقتصادی را اعلام کردند.

در آن شرایط به علت این که جزئیات آمار رشد اقتصادی اعلام نشده بود، امکان ارائه‌ی تحلیل‌های دقیق‌تر ممکن نبود اما در روز‌های گذشته برخی رسانه ها جزئیات این رشد را منتشر کرده که ظاهرا با تکذیبیه بانک مرکزی همراه نشده است لذا می‌توان از این فرصت برای تحلیل دقیق‌تر رشد اقتصادی استفاده کرد.

رشد اقتصادی برای فصل‌های اول و دوم امسال مطابق با آمار بانک مرکزی ۵٫۴ و ۹٫۲ بوده است.

در برخی کشورهای اروپایی رکود با دو فصل پیاپی رشد اقتصادی منفی شناخته می‌شود و اگر این تعریف را مبنا قرار دهیم ما از رکود خارج شده‌ایم.

اما واقعیت این است که رکود و رونق مفاهیمی مربوط به اقتصاد کلان و حاکی از یک حالت کلی در سطح کلان اقتصاد هستند و با یک متغیر یعنی تولید ناخالص داخلی قابل شناسایی نیستند.

بلکه باید طیف وسیعی از شاخص‌ها اعم از بیکاری، تولید صنعتی و ... در بخش‌های مختلف در حمایت از قضاوت وضعیت اعلام شده وجود داشته باشد.

علاوه بر این بروز رونق در برخی بخش‌های اقتصادی از جمله بخش نفت به دلیل وابستگی به عوامل خارجی و قراردادهای بسته شده در بازارهای جهانی لزوما با ایجاد رونق در سایر بخش‌های اقتصادی همراه نیستند براین مبنا‌ لزوما شرایط گفته شده در بالا همراهی با بروز نشانه‌های رونق در شاخص‌های مختلف را پشتیبانی نمی‌کنند.

بر این مبنا در برخی تحقیقات تولید ناخالص داخلی بدون نفت مبنای مناسبی برای تاریخ‌گذاری دوره‌های رونق و رکود معرفی شده است.

در اینصورت رشدهای ۰٫۹- و ۲٫۶ مبنای قضاوت در مورد رکود و رونق خواهند بود.

 بر این مبنا هرچند بر اساس تعریف رکود به عنوان دو فصل پیاپی رشد اقتصادی منفی، اقتصاد ایران دوران رکود را پشت سرگذاشته است اما این تعریف کاستی‌هایی دارد و اگر بخواهیم دقیق‌تر به شرایط اقتصاد ایران بنگریم ممکن است نتوانیم از خروج از رکود اقتصادی دفاع کنیم.

نباید فراموش کرد امکان داشتن این قضاوت صحیح زمانی محقق خواهد شد که آمار پیوسته و سازگار از تولید کشور نیز در اختیار باشد که متاسفانه در حال حاضر به علت عدم انتشار آمار ممکن نیست.

آمار منتشر شده رشدهای منفی در بخش ساختمان و معدن را نشان می‌دهد که با وجود رونق در تمام اقتصاد همخوانی ندارد و احتمالا همین مساله دلیل برخی آحاد اقتصادی برای عدم پذیرش خروج از رکود است.

انتهای پیام/م