با استناد به مقاله منتشره در  مجله « طبیعت» ، محققان  در تانزانیا  باقیمانده  اجداد احتمالی دایناسورها را پیدا کردند  که شباهت آنها با تمساح در مقایسه با اولین  « دایناسورهای واقعی»  و سوسمارهای  وحشتناک  بیشتر بود.

کِن آنگِلچوک از موزه صحرایی  تاریخ طبیعی در  شیکاگو آمریکا در این خصوص گفت: «  این کشف  نشاندهنده آن است  که اولین دایناسورها  شباهت زیادی با تمساح داشتند  و اینکه  مشخصات « پرنده ای» در آن ها  بتدریج در آن ها ظاهر شده است.  دیرینه شناسان  از واژه های« حلقه گمشده  تکامل» خوششان نمی آید  اما در مورد کنونی  می توان از آن استفاده کرد — Teleocrater- دایناسورها و  جد مشترک آن ها را با تمساح پیوند می دهد».

در اینجا مسأله همان مرغ و تخم مرغ است.

به عقیده دیرینه شناسان،  اولین دایناسورها اواخر  دوره « تریاس» — حدود 400  میلیون سال پیش ، پس از ناپدید شدن  تمام  جانوران « سوسمارگونه»  بزرگ که در دوره « پرمیان»  روی زمین برتری داشتند ، ظاهر شدند. تمساح ها رقیب اصلی دایناسورها برای دریافت «تاج» موفق ترین جانوران روی زمین بودند که  در آن دوران  به اندازه های عظیمی رشد کرده بودند  و هم در آبها و هم در خشکی زندگی می کنند.

تمساح ها و دایناسورها  خویشاوندان نزدیک به حساب می آیند که اجداد آنها  به عقیده  محققان  اواسط دوره « تریاس»  از یکدیگر جدا شدند.  دیرینه شناسان هنوز نمی دانند چطور و  در چه زمانی این  اتفاق افتاد، زیرا  آثار سنگ شده آن دوران بندرت  پیدا می شود.

اکثر محققان  معتقدند که  آنها خیلی زود «از هم جدا شدند» ، زیرا  دایناسورهای باستانی  شبیه تمساح ها نیستند — گردن آنها دراز و با انعطاف  بود  و می توانستند روی دو پا راه بروند و  پاهای آنها برای دویدن سریع مناسب بود.

آنگِلچوک  و همکاران وی با مطالعه  نمونه های اواسط « تریاس»  در جنوب « تانزانیا»  در حاشیه رودخانه « روخوخو» به این نتیجه رسیدند که در واقع  اولین اجداد  دایناسورها بیشتر  شبیه تمساح ها بودند تا به این نتیجه رسیدند که  اجداد دایناسورها  بیشتر  شبیه تمساح ها بودند  تا اجداد دیرتر آنها.

محققان  دانشگاه  تگزاس  باقیمانده های  موجود 3 چشمی را  مورد مطالعه قرار می دهند  که حدودا 225 میلیون سال پیش می زیست.

 دیرینه شناسان در آنجا  باقیمانده  موجود سه چشمی  را پیدا کردند که شباهتی به دایناسورهای  اولیه« اویراپتور» ساکن در آرژانتین (230 میلیون سال  قبل) و « نیاساسور»  که توسط نویسندگان  مقاله علمی ، در سال 2012  میلادی در تانزانیا پیدا کردند  و یا دیگر دایناسورهای  و خویشاوندان باستانی آن ها ندارد. بطور کلی می توان گفت که موجود سه چشمی شباهتی به هیچ یک از  انواع باستانی و یا اجداد دوران دیرتر آن ها نداشته است.

به گفته آنگِلچوک، دایناسورهای تمساح مانند  بیشتر شبیه تمساح های « لاغر اندام»  با پاهای بزرگ دراز  و گردنی درازتر دایناسور بودند. این جانور چهار دست و پا راه می رفت  و نمی توانست بدود  و از  خصوصیات دیگر  انواع باستانی و معاصرتر برخوردار بودند.

با وجود این،  آن موجود دایناسور بود، زیرا خصوصیات آناتومی آن  بیشتر به « سوسمارهای وحشتناک» شباهت داشت.  در مقایسه با  استخوان های  انواع مشابه، گردن آن ها درازتر  از دیگر انواع مشابه بود  و شکل ظاهر آن ها منحصربفرد بود که برای تمساح ها عادی نیست. بعلاوه این آرواره موجود  اسرارآمیز شبیه دایناسور  و پاهای جلویی آن شباهتی به تمساح ندارد.

دانشمندان آن را  جانور عجیب و غریب Teleocrater rhadinus نامیدند که به دلیل  شکل بدن آن، قادر نبود مثل دایناسورها بسرعت بدود.

همانطور که اغلب در دیرینه شناسی اتفاق می افتد، Teleocrater rhadinus بمراتب زودتر کشف شدند ، اواسط  دهه 1950میلادی ، وقتی  دیرینه شناس  آلان چاریگ  باقیمانده سنگ شده  را در تانزانیا در دهه 1930 میلادی  کشف کرد. وی توجهی به  این باقیمانده عجیب  و غریب نکرد و متوجه اجداد تمام  دایناسورها  در آن نشد.  زیرا  باقیمانده های پیدا شده توسط آنها کامل نبود.

آنگِلچوک و همکاران وی  اشتباه چاریگ را  درست کردند و کشف خود را با اسمی نامیدند  که پیشکسوتان بریتانیایی برای آن انتخاب کردند. به عقیده  محققان  کشف Teleocrater rhadinus بطور کامل  باعث تغییر  تکامل پرندگان ، دایناسورها  و تمساح  ها می شود و ماجرای  ظاهر شدن آن ها را به اتمام می رساند که چند دهه محققان در باره آن بحث کردند.

انتهای پیام/ز