در حوزه موسیقی اصیل ایرانی می‌توانید از چندین خواننده مطرح نام ببرید اما آن‌چه محمد معتمدی، خواننده موسیقی اصیل ایرانی در زمینه اُپرای عروسکی انجام می‌دهد، کم‌نظیر است. او که تاکنون با صدای خود به عروسک‌های حُر، حافظ، سعدی و مولوی جان بخشیده در تازه‌ترین همکاری‌اش با بهروز غریب‌پور نویسنده و کارگردان این اُپراها، خیام را زنده کرده است. اُپرایی که گروه عروسکی آران به سرپرستی غریب‌پور مشغول تکمیل روند ساخت عروسک‌هایش است.

بهروز غریب‌پور، استاد مُسَلَم نمایش و اُپرای عروسکی ایرانی آن قدر صدا و قابلیت‌های حنجره محمد معتمدی را دوست دارد که در چهار اُپرای «مولوی»، «حافظ»، «سعدی» و «خیام» نقش اصلی را به او سپرده است.

معتمدی در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین در مورد این که چه می‌شود که صدایش این قدر خوب روی عروسک‌ها می‌نشیند، گفت: «با این که استاد غریب‌پور از اساتید مُسَلَم نمایش عروسکی ایران است و خوشبختانه من هم تحصیلاتم در رشته کارگردانی بوده و راحت می‌توانم ذهنش را بخوانم اما همیشه قبل از شروع هر کدام از این کارها از او خواسته‌ام که یک جلسه بنشینیم و فقط برایم صحبت کند و راجع به نقش بگوید تا بفهمم کاراکتری که در ذهن دارد چگونه است.» 

                                                         صحنه‌ای از «اپرای عروسکی حافظ» 

معتمدی ادامه داد: «من همیشه سعی می‌کنم عروسکی را که قرار است به جایش بخوانم، ببینم. دقیقا مثل فیلمی که قرار است دوبله شود و دوبلور باید صدایش به قیافه شخصیتی که می‌خواهد به جایش حرف بزند بخورد، من هم همیشه سعی کرده‌ام عروسک خودم را ببینم تا بفهمم شخصیتی که می‌خواهم به جایش آواز بخوانم، چه شکل و شمایلی دارد. نمایشنامه را هم کامل می‌خوانم و از خود بهروز غریب‌پور می‌خواهم برایم توضیح دهد در هر پرده قرار است چه اتفاقاتی روی صحنه بیفتد. همچنین از او می‌خواهم برایم از مستندات تاریخی‌ای که در طول مطالعاتش در مورد خیام یا مولوی یا حافظ یا سعدی به آن‌ها رسیده است، بگوید و سعی می‌کنم وارد آن فضا شود یعنی با حرف‌های او به دل تاریخ بروم.»

                                                           صحنه‌ای از «اپرای عروسکی سعدی» 

محمد معتمدی افزود: «موقع ضبط هر کدام از صحنه‌ها هم از او می‌پرسم که این جا قرار است چه میزانسنی بدهد یا چه نورپردازی‌ای خواهد داشت یا چه آکسسواری وارد یا خارج می‌شود چون او از همان موقع همه این‌ها را در ذهن دارد و من سعی می‌کنم قدم به قدم با آن چیزی که در ذهنش ساخته پیش بروم و همین‌هاست  که باعث می‌شود استنباط کنید که صدای من روی نقش خوب می نشیند.»

                                                         صحنه‌ای از «اپرای عروسکی مولوی» 

او در پایان گفت: «به عنوان مثال اگر شخصیت در فلان صحنه واهمه دارد، آواز من باید با حالت واهمه خوانده شود. اگر ترسیده است آواز باید این ترس را منتقل کند. اگر خوشحال است و مشعوف یا حالتی از وجد دارد و سماع یا در حال تعقل و تفکر است باید در آواز من مشخص باشد. پس این گونه نیست که شما فقط یک شعر را با یک آواز زیبا بخوانید. ما در موسیقی ایران پیش از اپراهای بهروز غریب‌پور چنین کارهایی را به این شکل نداشته‌ایم، اپرا با آواز کلاسیک غربی بوده ولی با موسیقی اصیل ایرانی نه.»