حمید نجف در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: برای بالا بردن بهره‌وری محیط کار نیازمند استفاده از ظرفیت و توانمندی نیروهای انسانی هستیم به نحوی که انگیزه کار در فرد تقویت و مشتاق انجام کار شود و به دلیل نارضایتی از محیط و شرایط کار یا پایین بودن دستمزد وقت خود را به بطالت نگذراند.
وی با طرح این پرسش که چرا در بسیاری از ادارات و سازمانها، متوسط کار مفید به ۲۰ دقیقه بیشتر نمی‌رسد؟ ادامه داد: این امر دلایل مختلفی دارد که یکی از آنها عدم استفاده مفید و شایسته از ظرفیت و توانایی نیروی انسانی است.
نجف گفت: بنگاهی که نیروی کارش فقط ۲۰ دقیقه کار مفید دارد هرگز به بهره وری نمی‌رسد. ما نیازمند استفاده از ظرفیتهای علمی کشورهای موفق در این زمینه هستیم و باید از تجربیات الگوبرداری کنیم تا بر اساس آن معیارها پیش برویم.
عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار سوء استفاده و بهره‌کشی از نیروی انسانی، تبعیض و مقایسه رفتاری در محیط کار را از دیگر عواملی نام برد که انتظار بهره‌وری و ارائه تولید با کیفیت را ناممکن می‌سازد.
نجف افزود: در بعضی از ادارات و کارگاهها مدل کار کردن به گونه‌ای است که کار نکردن یا اصطلاحا وقت گذراندن به یک عادت برای نیروهای انسانی تبدیل می‌شود و ساختار مجموعه، مدیریت حاکم بر آن و اجرا یا عدم اجرای برخی قوانین و مقررات در این زمینه موثر است و در چنین سیستمی اگر چند نیروی فعال هم وجود داشته باشد خود به خود بی انگیزه می‌شوند.
وی ناکافی بودن حقوق و پایین بودن دستمزد را از دیگر عوامل موثر در پایین بودن سرانه کار مفید دانست و تاکید کرد: در تمام دنیا اصول بهره‌وری نیروی انسانی با دقت رعایت می‌شود و صاحبان بنگاههای اقتصادی در قبال بازدهی مجموعه و کیفیتی که برای تولید خود متصور هستند، تامین نیروی انسانی و رفاهیات او که شامل خانه، ماشین و دستمزد مکفی است در نظر می‌گیرند به همین دلیل می بینیم که فرد حتی قبل از شروع کار دستمزد یا پاداش می‌گیرد تا با انگیزه قوی‌تر مشغول کار شود و طبعا در این حالت سطح انتظار و توقع از نیروی کار بالا می رود.
انتهای پیام/ر