تاريخ انتشار : 1396/04/06 - 19:41
كد :255889
قانون کیلویی چند؟
زمین خواران، لب دریا و حریم رودخانه ها و کنارخیابان را خوردند
اگر قصد سفر به لب دریا و یا رودخانه را دارید سریعتر مسافرت خود را آغاز و به مناطق بکر سفر کنید حتی المقدور از مسیرهای صعب العبور که امکان انتقال بتن وماسه مقدور نمی باشد حرکت نمایید.
در سال های اخیر تقریبا لب دریا و کنار رودخانه های شهرهای پرجمعیت تصرف و تمام شد و همه نواحی را رستوران ها و ویلا ها و تخت های اجاره ای به یغما بردند. سازمان های دولتی بیرحمانه اراضی را به آب دادند. اگر در تهران زندگی می کنید و قصد سفر به کنار رودخانه های اطراف تهران را دارید به خودتان زحمت ندهید چرا که براساس تحقیقات به عمل آمده چالوس، فرحزاد، دربند، لواسان و ... یک متر زمین برای نشستن و تفریح ندارند اما پر است از مکان های رنگارنگ برای پر کردن شکمتان که می توانید یکی را انتخاب کنید و دراین میان برای رستوران های خاص باید پول خوبی را بپردازید و یا با پولی اندک طعم غذاهای مانده رستوران های ارزان قیمت را با چاشنی بیماری تجربه کنید.
قانون کیلویی چند؟
«رودخانه؛ مجرايي طبيعي كه آب به طور دايم يا فصلي در آن جريان داشته باشد.» این تعریفی است که در ماده یک آيين‌نامه مربوط به بستر و حريم رودخانه‌ها مصوب ۱۱ آبان ماه ۱۳۷۹ هیئت وزیران آمده است.
در این آیین نامه آمده است: حریم انهار طبیعی، رودخانه‌ها و مسیل‌ها (اعم از اینکه آب دائم یا فصلی داشته باشند) و مرداب‌ها و برکه‌های طبیعی برای عملیات لایروبی و بهره‌برداری از یک تا بیست متر و برای حفاظت کیفی آب رودخانه‌ها، انهار طبیعی و برکه‌ها تا یکصد و پنجاه متر «تراز افقی» از منتهی‌الیه بستر خواهد بود که بنا به مورد و نوع مصرف و وضع رودخانه، نهرطبیعی و برکه به‌وسیله وزارت نیرو یا شرکت‌های آب منطقه‌ای تعیین می‌گردد و حریم کیفی برای رودخانه‌ها، انهار طبیعی و برکه‌های تأمین‌کننده آب شرب مقطوعاً یکصد و پنجاه متر خواهد بود.
این آیین نامه و قوانین موجود می گویند که حریم رودخانه تحت پوشش دولت و آب منطقه ای هر استان است و هرگونه ساخت و ساز غیرمجاز در این حریم ممنوع بوده و حتی بدون حکم قضائی می توان آن ها را تخریب کرد.
سئوال این است که چرا سالهاست در بستر رودخانههای کشور رستوران های کوچک و بزرگ خودنمایی می کنند و بدون رعایت قانون رودخانه را تصرف کرده اند؟
مراقب خیابان خورها باشید
رستوران داران قدرتمند پس از پیروزی در نبرد تصرف رودخانه ها، حالا به نبرد با مردم وارد خیابان شده و حریم خیابان ها را اشغال کردند و پارکینگ به شرط یک پرس غذا اجاره می دهند.
مسئولین محترم، اگر جرأت دارید یک روز برای سرکشی به حوزه استحفاظی با پوشش مردمی تشریف ببرید و اگر پنج دقیقه توانستید خودرویتان را کنار خیابان و در نزدیکی یک رستوران پارک کنید قطعاً به شما وعده کسب جایزه نوبل را می دهیم اما قبل از حرکت، مزید اطلاع برخی از دوستانی که دست به چنین اقدام خداپسندانه زدند هم اینک در بخش شکستگی دست و پا بستری هستند.
مسئولان سازمان گردشگری را لطفا بیدار کنید
دولتمردان غیور و قانونمدار که شعار توسعه گردشگری را سر می دهند لطفا برای مردم یک متر محل تفریح و گردشگری اختصاص دهند تا دعای خیر مردم پشت سرشان باشد اما به نظر می رسد بودجه سازمان گردشگری از محل صدور مجوز و اخذ پول غیرمستقیم از مردم تأمین می شود و رگ حیاتشان از کف بی قانون ها می گذرد.
سخن پایانی
مطلب پیش گفته تلخندی بود از وضعیت اسفبار مناظر طبیعی و موهبت های الهی که برای دیدن آن باید هزینه های فراوانی کرد و عملکرد دولت محترم که لب دریا و کنار رودخانه را واگذار و مردم را محرومتر از همیشه کرده اما لطف کنید خیابان را از اشغال سودجویان پس گیرید و یا لااقل پیشنهاد می کنیم مسئولین دیپلماسی را برای مذاکره برد- برد با کدخدای دریاها و رودخانه ها بفرستید.
انتهای پیام/1