آخرین وضعیت کشت گندم در کشور/رویکرد افزایش بهره‌وری و عملکرد در هکتار است

اسماعیل اسفندیاری‌پور در مورد آخرین وضعیت کشت گندم در کشور اظهار داشت: با انتقال زمان کشت از بهاره به کشت پاییزه و استفاده از بارش جوی، تا بخش زیادی از مصرف آب در کشت گندم جلوگیری شده است و در مبانی‌های طراحی شده در وزارت جهاد کشاورزی برای کشت پایدار، رویکرد کشت پاییزه برای گندم، کلزا، جو و حتی چغندرقند دیده شده است. 

مجری طرح گندم همچنین به این نکته اشاره کرد که رویکرد ما افزایش بهره‌وری و عملکرد در هکتار است که با انجام کارهایی همچون استفاده از ارقام جدید، مکانیزاسیون، رعایت تاریخ کشت و در دستور قرار دادن بهترین سموم علف‌های هرز و آفات، بیشترین عملکرد را در مزارع تولید گندم داشته باشیم. 

وی همچنین بهبود مدیریت مزرعه و آموزش به کشاورزان را یکی از عوامل افزایش تولید گندم علی‌رغم کاهش سطح زیر کشت دانست و گفت: سطح زیر کشت گندم آبی ما 480 هزار هکتار به یک میلیون و 900 هزار هکتار رسیده که این مسئله می‌تواند نقش زیادی در کاهش مصرف آب داشته باشد، مضاف بر آنکه نزدیک به 75 هزار هکتار از مزارع گندم سال گذشته، امسال به سمت کشت کلزا رفته است که هم در تقویت کشت گندم مؤثر بوده و هم کلزا محصولی است که در تناوب کشت گندم در تقویت هر دو محصول مؤثر است. 

اسفندیاری پور در مورد میزان تولید گندم در داخل گفت: پیش‌بینی‌های ما بر این است که امسال بین 9.5 تا 10 میلیون تن گندم تولید کنیم که البته این را هم باید گفت که 3 میلیون و 800 هزار هکتار کشت گندم دیم هم داریم که تماماً از آب باران استفاده می‌کند و این حرف‌هایی که برخی می‌گویند گندم محصولی آب‌بر است، از روی بی‌اطلاعی است. 

وی تصریح کرد: بر کسی پوشیده نیست که 80 درصد تجارت گندم در دنیا در دست کشورهای غربی است که با ما عناد دارند و اگر تولید خود را به ما نفروشند، آن موقع چه باید کرد؟ در نتیجه مبنای ما بر این است که گندم را به اندازه کافی و برای نیاز داخلی تولید کنیم و رویکرد ما صادراتی نیست. 

وی همچنین در پاسخ به آنهایی که می‌گویند گندم خارجی خارج از مرزها ارزانتر تمام می‌شود، گفت: گندمی که سال 91 و 92 وارد شده در مبدأ 330 تا 340 دلار در هر تن بوده است، به دلیل آنکه هزینه‌های متوسط آن بسیار بالاست. 

به گزارش خبرنگار فارس، طی دو سال اخیر در رسیدن مجدد خودکفایی به گندم، بسیاری از منتقدان این مسئله عنوان می‌کنند که گندم محصولی آب‌بر است و نباید آن را صرفاً در داخل تولید کرد، در حالی که یکی از ارکان اقتصاد مقاومتی، تولید محصولات استراتژیک از جمله گندم از طریق داخلی است.