به گزارش سایت خبری رازق به نقل از خبرنگار خط خبر، کمتر از سه سال از عمر دولت تدبیر می گذرد و هنوز خیلی ها منتظر تحقق وعده های اقتصادی هستند که چند سال است شعار اصلی حسن روحانی است.
قبل از انتخابات و در بهبوهه به دست آوردن حداکثری آرا در ریاست جمهوری 92 حسن روحانی با شعارهای اقتصادی فروانی خیل عظیمی را به سمت خود جذب کرد چرا که وضعیت اقتصادی مردم در آن سال چندان جالب نبود و مردم نیازمند اقتصادی بهتر از وضع موجود، بودند.
به طور قطع کلید و رنگ بنفش افکار همه را به سمت انتخابات 92 می کشد که گذشته از اینها "جمله 100روز برای بهبود اقتصاد" همه نگاه ها را سمت شعارهای روحانی در سال 92 می کشاند؛ علاوه بر این جمله معروف شعارهای بیشماری در مورد حل مشکلات اقتصادی آن زمان یکی از اصلی ترین اهداف ریاست جمهوری بود بطوری که شعارها بیشترشان در صد روز اول ریاست جمهوری محقق می شوند.
آن روزها یکی دیگر از صحبت های حسن روحانی برای جذب آرای مردم، آمار و ارقامی بود که دولت قبل اعلام می کرد؛ حسن روحانی وضع اقتصاد را مطلوب نمیدانست و دولت قبل را متهم می کرد که چرا فقط از آمار و ارقام وضعیت معیشت مردم را می سنجند و باید سر سفره مردم دنبال وضع اقتصاد بود.
اما بعد از انتخابات و رای 18 میلیونی مردم به "اقتصاد خوب" اوضاع طور دیگری رقم خورد؛ مردم منتظر گذشت صد روز اول بودند تا بهبود و یا راه حل بهبود وضع بیمارگونه اقتصادی را به وضوح بر سر سفره خود ببینند اما پس از چندین روز از گذشت "صد روزه معروف" حسن روحانی فقط به حرفهای آرامش بخش و چند آمار و ارقام بسنده کرد تا مردم را آگاه و آرام کند.
بعد از حرفهای روحانی بعضی از مردم از بهبود وضع اقتصادی نا امید شدند و قول های روحانی را فقط حرف دانستند حال آنکه گروهی دیگر به اینده امیدوار بودند و منتظر اوضاع اقتصادی مطلوب بودند؛ هر چند این روزها همین تعداد نیز به جرگه نا امیدمان از قول های روحانی پیوستند و حتی در پسابرجام نیز امیدی نمی بندند.
حسن روحانی رییس جمهوری کشور برخلاف صحبت های قبل از انتخابات خویش، این روزها فقط به گزارش دادن آن هم فقط با اعداد و ارقام بسنده می کند و وضع اقتصادی رافقط با این اعداد تعیین میکند؛ گویا سر سفره مردم فقط به عنوان یک حرف معروف به تاریخ پیوست.
دولت تدبیر این روزها فقط با ارائه آمار و ارقام از وضعیت مناسب اقتصادی دم میزند و گویا اوضاع نابسمان سفره مردم هنوز نتوانسته دولتمردان را مجاب کند تا برای حل مشکلات شدید اقتصادی چاره ای بیاندیشید.
طی این دوسال هم برخلاف اظهارات حسن روحانی، تورم و رکود بیش از پیش بیداد می کند؛ کارخانه های تولیدی که یک به یک در حال ورشکستگی هستند و رکود بی سابقه ای که در بازار مسکن وجود دارد و همه اینها نشان از تایید انتقادات منتقدان دارد.
نامه چهار وزیری که در تابستان گذشته برای رییس جمهور نوشته شد از سوی دیگر حکایت از وضع اقتصادی بدی که اینبار وزرای روحانی را به صدا در آورد دارد تا دولتی ها فکر و چاره ای برای آینده خطرناک اقتصادی کشور کنند؛ البته نامه چهار وزیر فقط توانست خودروسازان را از ورشکستگی نجات دهد و مردمی را برای خالی کردن انبار های دو خودروساز ترغیب کرد. از این جهت است که وام 25 میلیونی به نوعی هدیه دولتمردان به خودروسازان لقب می گیرد.
روحانی در زمینه خروج از رکود نیز ادعا دارد که اقدامات انجام شده بسیار مطلوب بوده است اما در خصوص همین بسته خروج از رکود اخیر نظر بسیاری از کارشناسان اینست که هیچ تاثیری بر خروج از رکود نداشته و حتی برخی معتقدند که این کار، مسکنی هم بر درد رکود نمی تواند باشد .
گذشته از مسایل مطرح شده دولت تدبیر و امید راه حل همه مشکلات کشور را در گرو حل مذاکرات هسته ای می دید که با به نتیجه رسیدن مذاکرات و لغو تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا روزهای خوشی را می توان برای اقتصاد کشور رقم زد.
دولت تدبیر و امید چنان به مذاکرات هسته ای دلبسته بود که پسابرجام را بهترین دوران اقتصادی بر ای کشور می دانستند که با لغو تحریم ها همه مشکلات اقتصادی حل می شد؛ همین دلایل بود که دولتمردان حرف از اعتماد به آمریکا می زدند و یقین داشتند که این اعتماد نتایج خوبی خواهد داشت.
اما چندی پیش در دوران پسابرجام و بعد از توافقاتی که بین ایران و کشورهای 5+1 رقم خورد آمریکا تحریم های جدیدی را علیه ایران وضع کرد که همه توافقات انجام شده را زیر سوال برد و به نحوی از آغاز تحریم های جدیدی علیه ایران خبر داد.
با وضع تحریم های جدید علیه ایران قطعا دولت تدبیر از مذاکرات هستی هم نا امید می شود و چه بهتر است که دنبال راههای علمی و عملی برای حل مشکلات اقتصادی باشد و به حرف هایی که در حد یک شعار و وعده هستند بسنده نکند.
انتهای پیام/ |