یک نفر به این «نئاندرتال به جا مانده از دوران پارینه سنگی» بفرماید: آی کیو! ایرانی جماعت اگر اهل گدائی کردن بود طی 36 سال گذشته می‌بایست دست تکدی خود را پیش ارباب آمریکایی تو دراز کند نه رعایای دست چندم و بی‌هویت و لاابالی‌اش!

یک نفر به این «مالیخولیا» بفرماید: رعیت! ایرانی به اعتبار تمدن چندین هزار ساله‌اش اگر چه گدائی کردن را بلد نیست اما می‌داند گدائی کردن هم آدابی دارد و گدایان اگر دستی به تکدی دراز می‌کنند آن دست را مقابل اشراف با اصل و نسب و با اعتبار و شرف باید دراز کنند نه حکومت مجعولی که کل سابقه‌اش به «سایکس-پیکو» و 1916 و بازگشت به الطاف خفیه بریتانیای کبیر دارد!

سجادی خطاب به انور عشقی می‌افزاید: هُلشتاین! بی‌جهت فریب فشلی و لفظ قلمی دولت تدبیر و امید را نخور! در ایران اگر با کسی طرفید آن «رهبری» است که اگر اشاره‌ای کند سربازانش نماز ظهرشان را در ریاض به جا می‌آوردند! نفله! لااقل به آداب و فرهنگ عربی‌تان مقید باش و «دستی را که توان گاز گرفتنش را ندارید؛ ببوسید!»

آقای سجادی البته تکلیف مالا‌یطاق را متوجه مخاطبان انور عشقی کرد، چه اینکه اگرشعور مشاور شاه سعودی در حد گاو هُلشتاین است، شیرفهم کردن این قبیل مسائل نشدنی است؛ بالاخره گاو، گاو است.

انتهای پیام/ز