به گزارش سایت خبری«رازق»، تلاویو از تنش به وجود آمده و رو به افزایش عربستان و ایران که به مرز بی سابقه ای رسیده است، به چشم زمینه ای برای احیا و گسترش همکاری های عربستانی – اسرائیلی در تمامی زمینه ها می بیند، به ویژه در سایه مصالح عربستان و اسرائیل در خاورمیانه که به اعتقاد آن می تواند دو طرف را به یکدیگر نزدیک کند. برای همین به این سمت می رود که تمایل خود برای بهبود روابط با عربستان را از پشت پرده خارج کرده و علنی کند و این گونه وانمود کند که طرف ایرانی دشمن مشترک آنها است و این دشمنی را می توان در تمامی عرصه های منطقه ای دنبال کرد.

در عین حال مسئولان اسرائیلی جاه طلبی های خود را مخفی نمی کنند، حتی از همکاری غیر علنی خود با مسئولان عربستان در بسیاری از زمینه ها پرده برداشته اند. بنیامین نتانیاهو، رئیس دولت اسرائیلی و دیگر مسئولان این رژیم بارها مصالح مشترک خود با عربستان را تشریح کرده اند و در مباحث گوناگون به آن پرداخته اند. از جمله دکتر عوفر یسرائیلی، نظریه پرداز «روابط بین المللی و سیاست خارجی» در آکادمی ارتش اسرائیل و مرکز «تصمیم گیران» در نیروی هوایی این رژیم و همچنین پژوهشگر و استاد دانشگاه حیفا که در مرکز مطالعات هرتسلیا فعالیت می کند. یسرائیلی روز سه شنبه 5 ژانویه مطلبی را در سایت شبکه «آی – 24» که از بندر یافا پخش می شود، منتشر کرد. در این مقاله او به طور مفصل به زمینه های موجود در گسترش روابط عربستان با اسرائیل در سایه تنش های موجود میان ایران و عربستان به ویژه بعد از اعدام شیخ نمر باقر النمر پرداخت. وی می نویسد: «اسرائیل باید از این فرصت استفاده کند تا مصالح عام خود در خاورمیانه را تقویت کند. ریاض و تلاویو در محورهای مختلف منافع مشترک بسیاری دارند.»

وی در ادامه یادداشتش می نویسد: «اولا، قبل از هر چیز، اسرائیل و عربستان بر این اعتقادند که توافق هسته ای میان ایران با کشورهای بزرگ توافق بدی است. این توافق مواضع تهران را تقویت می کند و کار ایران را برای دستیابی به بمب هسته ای تسهیل می کند. بحران پیش آمده میان ریاض و تهران می تواند به مثابه پرتگاهی برای تقویت آرام روابط اسرائیل و عربستان که از مدت ها پیش نیز برقرار بوده است، بشود. ما می توانیم با یکدیگر جبهه واحدی در برابر واشنگتن ایجاد کنیم و از باراک اوباما بخواهیم که در صورت بروز کوچکترین تخلفی از سوی ایران در پرونده هسته ای اقدامات شدیدتری علیه آن اتخاذ کند. بی شک ایران دیر یا زود از توافق تخلف خواهد کرد. اگر اسرائیل به خوبی بتواند از این فرصت استفاده کند چه بسا ریاض اجازده دهد که تلاویو از طریق خاک آن به تهران حمله کند. مساله دیگر موضوع فلسطین و روابط اسرائیل با همسایگان عربش است. عربستان برای مذاکرات صلح طرح دارد، طرحی که در زمان ملک عبدالله در سال 2002 مطرح کرد، ممکن است عربستان بخواهد بار دیگر این طرح را مطرح کند و به اسرائیل فشار بیاورد که آن را بپذیرد، در سایه تحولات اخیر اسرائیل نیز می تواند عربستان را وادار کند که تغییرات متعددی را به وجود آورد تا طرح صلح آن مطلوب اسرائیل نیز بشود، در آن صورت ممکن است عربستان تمامی منافع اسرائیل را در برابر فلسطینیان تامین کند.»

وی سپس می نویسد: «مساله سوم، تلاش های مانورهای ایران از طریق متحدانش در لبنان از طریق حزب الله و در یمن از طریق حوثی ها علیه منافع اسرائیل و عربستان است. اسرائیل می تواند از تنش به وجود آمده میان ریاض و تهران استفاده کند و به پشتیبانی از منافع خود برخیزد. همچنین می تواند به عربستان در جنگ علیه حوثی ها از طریق دادن اطلاعات و توانایی های امنیتی اش کمک کند. در سایه این تنش اسرائیل حتی می تواند پیشنهاد فروش سامانه گنبد آهنین را به عربستان بدهد تا دیگر موشک هایی که از یمن شلیک می شوند به خاک عربستان اصابت نکنند.»

وی در پایان اشاره می کند، مساله چهارم که می تواند برای طولانی مدت تلاویو و ریاض را کنار هم قرار دهد، جنگ طولانی مدت در سوریه است، عربستان به مصلحت خود می داند که بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه را سرنگون کند، اسرائیل می تواند از این فرصت نهایت استفاده را ببرد. در سایه این اتفاق تلاویو می تواند به فکر نزدیکی با روسیه نیز باشد.

انتهای پیام/ز