به گزارش سایت خبری «رازق»,سال ۲۰۱۳ «اِسمیت سونین» داستان جالبی را روایت کرد: داستان خانواده‌ای شش‌نفره که به مدت ۴۰ سال در مناطق دورافتاده‌ی سیبری زندگی می‌کردند و مطلقاً با هیچ انسانی در تماس نبودند. تا سال ۱۹۷۸ که عده‌ای از زمین‌شناسان آن‌ها را پیدا کردند، این خانواده از وقوع جنگ جهانی دوم خبر نداشت.

اکنون آخرین بازمانده‌ی این خانواده به خاطر درد پاهایش به کمک یک تلفن ماهواره‌ای مخصوص مواقع اضطراری تقاضای کمک کرده است. 


آگافیا لیکوای ۷۰ با هواپیما به بیمارستانی در تَشتَگول منتقل شد.

خانم لیکو که چهارمین و کوچک‌ترین فرزند خانواده است سال ۱۹۴۵ از پدر و مادری عضو فرقه‌ی «اُلد بیلیورز»(مؤمنان قدیمی) متولد شد. الد بیلیورز نام فرقه ایست که قرن ۱۷ میلادی از کلیسای کاتولیک روسیه به وجود آمد.

پدر و مادر لیکو سال ۱۹۳۶ به همراه دو فرزندشان به این منطقه گریختند و در منطقه‌ای ساکن شدند که برای رفتن به نزدیک‌ترین دهکده باید زحمت سفری دوهفته‌ای را به جان می‌خریدند. آن‌ها در طی این مدت تنها با مواد در دسترس خود یعنی سیب‌زمینی و قارچ و یک چرخ نخ‌ریسی که با خود برده بودند، سر کردند.

زمانی که لیکوا ۳۰ ساله بود گروهی از زمین شناسان آن‌ها را پیدا کردند و به‌تدریج مردم چیزهایی را برایشان می‌فرستادند که تا به آن روز ندیده بودند مثل نان و شیر. هرچند لیکوا قصد ندارد محل زندگی‌اش را ترک کند و می‌گوید: بیرون ازاینجا ترسناک است، شما نمی‌توانید نفس بکشید (منظورش آلودگی هواست و به سفری اشاره دارد که چندین سال پس از مواجه با زمین شناسان در کشور خود تجربه کرد).

او می‌گوید در روزهای سخت با پوست درخت و خوردن کفش‌هایش زنده مانده است. ناگفته نماند مادر لیکوا، آکولینا در سال ۱۹۸۸ به خاطر کمک به زنده ماندن فرزندانش به خود گرسنگی داد و جانش را از دست داد. پس از مرگ پدرش در سال ۱۹۸۸ لیکوا تا به امروز به‌تنهایی زندگی کرده است.