به گزارش سایت خبری«رازق»، شعر طنز انتخاباتی یکی از شعرای بافت که در ادامه آمده با نگاهی فکاهی به موضوعات اجتماعی سروده شده است و هیچگونه نگاه به  عملکرد شخص یا طیف و جناح خاصی ندارد .

کجایی صاحب رای تا شوم  من چاکرت/
گر بخواهی وام گیری خودشوم من ضامنت/
فرش وخانه تو نشان ده  تا که من جارو  کنم/
گر که برف باریده باشد پشت بام  پارو  کنم/
سر به زیر دست   را به   سینه  مینهم  /
آن ارادتمند و    دوستت  تا  ابد   دانی  منم/
من دعا گوی توهستم لحظه لحظه در دمی/
میکنم شرکت  مراسم گر   رسد  هر ماتمی/
دایی ات گر حادثه پایش  شکست/
خود شوم بیطار و آن پایش ببست/

بی بی ات     گر فوت نمودش  ناگهان /
روی قبرش    خود       بسازم  سایبان /
گر که فرزندت  دمی    سرما  بخورد/
در  مداوا    بایدش     بر   من  سپرد  /
گر پسر   داری که دامادش  کنی/
سرکش ومغرور بخوای رامش کنی /
یک تنه  کل  مخارج   میدهم   /
ویزای تحصیل به خارج میدهم/

گر جوانی خانه ای    بیکار    نشست/
کسب  وکارش   میدهم   بااین  دودست/
گر که پولت  زندگی    گردید   کم  /
غصه بر دل راه مده   نی   خور  غم  /
مردمان بی بضاعت  هر  فقیر  سر میزنم/
شهر وروستا خانه ها را یک به یک در   میزنم /
مصرف این وعده ها تا انتخابات  است بدان/
صبح فردای نتایج فکر خود کن   آب و نان /
گر که پیروز من  شوم   رای    آورم  /
خانه    ملت  شود   در   باورم /

رهسپار  گردم  روم من پایتخت /
بهر دیدار کار تو گردد   سخت /
گوشی ام  گوید  که  نیست  امکان پذیر/
نی  سماجت  این شماره    را  مگیر/
کرسی مجلس زنم  گر تکیه گاه/
سوی تو هرگز نیندازم    نگاه   /

من دگر عضو  خواصم خوب وبد/
از خدای خود برو  برگیر    مدد/

گر نداری نان   شب  تو ای فقیر/
فکر قبر کن گوشه ای آرام بمیر/

من نماینده     شوم    قانونگذار/
تو فقط یک رای وچندین گیرودار/

گو چطور حاصل کنم  این خواسته ات/
کار من این نیست  بیفتم  از   پی ات/
کار من  تصویب  قانون   است  و بس/
رو  دگر دنبال    کارت      ای   نفس/
تو برو   چهار  سال  دیگر    کن  نظر  /
باز ملاقات  میکنیم یکبار    دیگر  یکدگر /

مهدی اخلاص پور   “لسان الرعایا”

انتهای پیام/ز